Ήταν 2/7/2007 όταν η ΑΕΛ ξεκινούσε πρωτάθλημα Superleague με "διπλό"...
...στην έδρα τότε του νεοφώτιστου Αστέρα Τρίπολης και σ' ένα γήπεδο ακόμη υπό κατασκευή, χωρίς το μεγάλο του "πέταλο", όπως μας θυμίζει το βίντεο που ακολουθεί... Πρόκειται για την σεζόν που οι ¨βυσσινί" αγωνίστηκαν στους ομίλους του τότε UEFA και νυν Europa League ως κυπελλούχοι και τερμάτισαν τη σεζόν ισόβαθμοι με τον Πανιώνιο στην 5η θέση, υστερώντας όμως κατά ένα γκολ στην κούρσα για το ευρωπαϊκό εισιτήριο!
Πέρασαν από τότε έντεκα ολόκληρα χρόνια ως σήμερα, προκειμένου να δούμε "διπλό" της ΑΕΛ σε πρεμιέρα (0-1 στη Ριζούπολη) γεγονός που με χαροποίησε ιδιαίτερα για τρεις λόγους:
Α) Κατά κανόνα στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν ενδιαφέρει το αποτέλεσμα κι ως εκ τούτου μπορούμε να μιλάμε για επιτυχία, η οποία αποδίδεται κυρίως στην τακτική πειθαρχία και πιστώνεται φυσικά στον προπονητή ως προς τον σχεδιασμό και στους παίκτες ως προς την διάθεση...
Β) Όπως είχα γράψει από πολύ νωρίς, το φετινό ξεκίνημα θα 'ναι για την ΑΕΛ σημαντικότερο από κάθε άλλη σεζόν και πρώτα απ' όλους για το νεαρό προπονητή της, που φαίνεται κατ' αρχήν να περνάει τον σκληρό χαρακτήρα του στην ομάδα. Κι επαναλαμβάνω πως μόνο η ομάδα είναι εκείνη που αρχικά με αποτελέσματα και προοδευτικά με την εικόνα της, μπορεί να συγκινήσει κάποιον, μέσα σ' αυτή τη βαριά ατμόσφαιρα που 'χει δημιουργηθεί γύρω της για εξωαγωνιστικούς κυρίως λόγους...
Γ) Επιτέλους ένα σουτ του Ντέλετιτς πήγε δοκάρι και μέσα, γιατί τα δοκάρια κι έξω που σημάδεψε κάμποσες φορές τις δύο προηγούμενες σεζόν, τον έχουν αδικήσει κατάφορα. Κι επειδή είναι παιδί που 'χει ανάγκη τα γκολ και την καλή ψυχολογία, θεωρώ πως το σημερινό τέρμα θα τον βοηθήσει πάρα πολύ...
Κατά τ' άλλα, επειδή ένα ματς πρέπει να κρίνεται κι ως προς την ποιοτική εικόνα του, η ΑΕΛ νίκησε τον Απόλλωνα γιατί έδειξε περισσότερη πίστη στο αποτέλεσμα και στις μονομαχίες κι όχι γιατί ήταν καλύτερη με τη μπάλα στα πόδια, την οποία αδυνατούσε να κρατήσει στο μεγαλύτερο μέρος της επανάληψης. Αυτό το κατάφερε μόνο ως το γκολ και μόνο κατά διαστήματα. Εξαιρείται ο Πίτι, που προσπάθησε έστω για το αντίθετο...
Ωστόσο και παρά την πρόωρη έξοδο του Μόρα, η αμυντική συνέπεια όλων ήταν σχεδόν υποδειγματική, με τους δύο αμυντικούς μέσους Φατιόν και Μιλοσάβλιεβιτς να διαπρέπουν σ' αυτό το κομμάτι του ρόλου τους.
Ας ελπίσουμε η συνέχεια να δείξει πως η ΑΕΛ μπορεί να βελτιωθεί και δημιουργικά, μέσα απ' αυτό το παράδοξο 3-5-2 του Αντωνίου, που χρησιμοποιεί μπακ-χαφ με αντίθετα πόδια (Ντέλετιτς δεξιά και Σαχίτι αριστερά), γεγονός που σημαίνει ότι τους υπολογίζει περισσότερο ως χαφ-εξτρέμ που κλείνουν, σουτάρουν και απειλούν και λιγότερο ως μπακ! Αλίμονο αν αυτοί οι δύο, με τους Μιλοσάβλιεβιτς-Πίτι στον άξονα και τους Μόρσι, (ακόμα και) Κούνιτς μπροστά, δεν μπορούν να παίξουν καλύτερη μπάλα όταν φτάσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο ομοιογένειας...
Προσοχή μόνο σε κάτι στιγμές σαν κι αυτή που πήρε κίτρινη ο Φατιόν, που μυαλό δε λέει να βάλει... Αν έτρωγε κόκκινη σ' εκείνη τη φάση δεν θα παρεξηγούσα τον ρέφερι, υπό την προϋπόθεση ότι θα "καθάριζε" κι έναν τουλάχιστον απ' τους δύο Απολλωνιστές που πάτησαν στη συνέχεια βυσσινί αστραγάλους χωρίς καν να καταλογιστεί φάουλ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου