Η ...Arena των Εθνών!!!

Μόλις χθες έκανα λόγο για το προσόν της ομοιογένειας... 

...που κατά τη γνώμη μου οδήγησε τον ΠΑΟΚ σε πανηγυρική πρόκριση επί της Βασιλείας.

Κάποιος βέβαια μου έστειλε μήνυμα λέγοντάς μου πως η τραγική κατάσταση των Ελβετών ήταν εκείνη που οδήγησε στον θρίαμβο του «δικεφάλου», ενώ κάποιος άλλος επισήμανε ότι και ο Ατρόμητος με τον Αστέρα είχαν σημαντικά ποσοστά ομοιογένειας, χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Τι να πω... Ο ΠΑΟΚ μπορεί να πέρασε εύκολα λόγω... αντιπάλου, αλλά ήταν καλός και θα περνούσε ακόμη και με υποφερτή Βασιλεία!

Το σχόλιό μου ωστόσο επ’ αυτών των παρατηρήσεων, είναι πως ειδικά η περίπτωση του Ατρομήτου είναι κατά πολύ διαφορετική, γι’ αυτό και με βάση το πρώτο ματς – γιατί εκεί έχασε την πρόκριση – πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι, αφού α) Δεν διάβασε σωστά τον αντίπαλο σε πρώτη φάση και β) Ναι μεν βασίστηκε στην περσινή ομάδα, αλλά χωρίς πλέον κάποια απ’ τα πρώτα βιολιά της, όπως οι Ουάρντα, Ντεγκινί και Ντάουντα! Φανταστείτε δηλαδή και τον ΠΑΟΚ με περσινούς παίκτες, αλλά χωρίς Πρίγιοβιτς, Μάτος, και Βαρέλα για παράδειγμα... Αφήστε που χθες ακυρώθηκε στον Ατρόμητο και κανονικό γκολ, ενώ δέχθηκε την ισοφάριση σε νεκρό χρόνο, χωρίς να πιεστεί προηγουμένως ούτε δευτερόλεπτο!

Σε κάθε περίπτωση πάντως, προσπαθώντας να βγάλω συμπεράσματα απ’ την διαχείριση των ελληνικών ομάδων που μπήκαν ήδη στον χορό, άλλο είναι αυτό που με απασχολεί...

Αναρωτιέμαι κατά πόσο και σε πόσο χρόνο θα μπορούσε ακόμη και ο κορυφαίος προπονητής να έχει σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας την κατάλληλη στιγμή, μια ομάδα με το ρόστερ που διαμορφώνει αυτή τη στιγμή η ΑΕΛ.

Ενώ δηλαδή πέρυσι είχε τουλάχιστον έναν κορμό από «-ιτς», που ασφαλώς και μιλούσαν την ίδια ακριβώς ποδοσφαιρική γλώσσα, φέτος όχι μόνο έχασε βασικά της γρανάζια, αλλά πάει να τα αναπληρώσει με ποδοσφαιριστές που συνθέτουν κυριολεκτικά ένα παζλ εθνικοτήτων.

Ενώ δηλαδή της έφυγαν κυρίως μεσοεπιθετικά παίκτες όπως οι Ναζλίδης, Περόνε, Κρισμάν, Αγκάνοβιτς, ακόμη και Λεοζίνιο, πρωταγωνιστές όλοι τους (απ' όταν βρήκαν τα πατήματά τους) στις καίριες στιγμές της περσινής περιόδου, με τις συνεργασίες και τα γκολ τους, ήρθαν να τους αναπληρώσουν κι αυτούς και τους υπόλοιπους, ένας Αλγερινός, ένας Αιγύπτιος, ένας Ισλανδός, ένας Σλοβένος, ένας Κοσσοβάρος, ένας Σκοπιανός, παραπέμποντας κατ’ αρχήν σε μια πραγματική «βΑβΕΛ», συμπληρωμένη με 2-3 Σέρβους, έναν Βούλγαρο και τον αλβανικής καταγωγής Φατιόν, πέραν των υπολοίπων Ελλήνων... Κι ίσως να ξεχνάω αυτή τη στιγμή κάποιον ακόμα!

Όχι ότι δεν γίνεται ομάδα κι έτσι, αν είναι να γίνει! Απλά, θεωρώ εύλογη την ανησυχία για τον χρόνο που απαιτείται, ειδικά σ’ αυτή τη σεζόν, που όπως έχωγράψει, θεωρώ πιο απαραίτητο από ποτέ να βγάλει γρήγορα η ΑΕΛ στο γήπεδο όσα μπορεί να βγάλει...