31 Δεκ 2018

Ευχαριστώ την Ελένη και κάθε Ελένη...



Αυτό το κείμενο αποτελεί το δικό μου ευχαριστώ στη μικρή ηρωίδα...
...της ζωής, Ελένη Μαβίδη, που χωρίς η ίδια να το γνωρίζει, έκανε τόσο διαφορετικά τα φετινά μου Χριστούγεννα, για πολλούς και διάφορους λόγους!

Η γνωριμία μου με κάποια πρόσωπα του συγγενικού περιβάλλοντος της οικογένειάς της, μ' έφερε απ' το καλοκαίρι αρκετά κοντά σ' αυτή την ιστορία, γεγονός που ήρθε και κούμπωσε όταν η γυναικεία ομάδα της ΑΕΛ αποφάσισε να αφιερώσει σ' εκείνη το πρόσφατο #equalgame που διεξήχθη στο Αλκαζάρ, με συνέπεια να εμπλακώ ενεργά στην διοργάνωσή του.


Κάπως έτσι φτάσαμε και στην παρακάτω φωτογραφία απ' τη συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε του φιλανθρωπικού αγώνα, μέσα απ' την οποία συνειδητοποίησα έντονα μετά από καιρό, την τεράστια ανάγκη που έχουμε συνολικά ως σύγχρονη κοινωνία για ουσιαστική αλληλεγγύη και για συνύπαρξη ετερόκλητων δυνάμεων που έχουν την διάθεση να αναζητήσουν από κοινού όλα εκείνα τα πράγματα που τους ενώνουν, αφήνοντας ταυτόχρονα στην άκρη τα περισσότερα που ενδεχομένως να τους χωρίζουν.


Είδα τον εαυτό μου να κάθεται και να μιλάει για έναν σκοπό, δίπλα για παράδειγμα στον πρόεδρο της Ερασιτεχνικής ΑΕΛ, Γιώργο Νάκα, με τον οποίο διαφωνούμε με συνέπεια εδώ και χρόνια στα εννέα απ' τα δέκα θέματα που θα βάλουμε σε μια συζήτηση... Δίπλα στον Γιώργο Κωσταρόπουλο, εκπρόσωπο εν προκειμένω της δημοτικής αρχής, απέναντι στην οποία οφείλω ως δημοσιογράφος να στέκομαι με κριτικό πνεύμα... Δίπλα στον Βαγγέλη Μόρα, που ως αρχηγός της σημερινής επαγγελματικής ΑΕΛ εκπροσωπεί ηθελημένα ή μη μια ΠΑΕ με την οποία οι θέσεις μας σχετικά με τον τρόπο δράσης και λειτουργίας της απέχουν παρασάγγες...

Κι όμως, όλοι αυτοί μαζί και με τον Αποστόλη Νταϊλιάνη να 'ναι ο μοναδικός της παρέας με τον οποίο μιλάω κατά κανόνα κοινή γλώσσα και κοντά μας ένα σωρό άλλος κόσμος, γνωστοί αλλά και άγνωστοι μεταξύ μας, βρήκαμε στο πρόσωπο της Ελένης τον λόγο να συμπράξουμε για να κάνουμε το ελάχιστο καλό!

Κοντά σ' αυτή την ιστορία, ήρθε την ίδια χρονική περίοδο να σταθεί άλλη μια ξεχωριστή σύμπραξη μεταξύ συναδέλφων και άλλων φίλων που τους ενέπνευσε η προσπάθεια να πάρουμε στα χέρια μας την δυσάρεστη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την έλλειψη διαθέσιμου σ' εμάς χρόνου στον ραδιοφωνικό αέρα της Λάρισας και να την ανατρέψουμε επίσης προς κοινό όπως πιστεύουμε όφελος.


Έτσι καταφέραμε να πάρουμε υπό τον απόλυτο έλεγχό μας μια ραδιοφωνική συχνότητα μέσα απ' την οποία ευελπιστούμε πως σύντομα θα επικοινωνούμε σε καθημερινή βάση. Όταν έρθουν στο σωστό χρόνο οι σχετικές αναλυτικές ανακοινώσεις, θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται επίσης για πρόσωπα που οι χαρακτήρες τους, όπως και οι απόψεις τους για την ΑΕΛ και όχι μόνο, τους έχουν φέρει αρκετές φορές σε αντιπαράθεση. Φροντίσαμε όμως απλά να αφήσουμε στην πάντα αυτά που μας χωρίζουν και να αναζητήσουμε ακόμη και το ένα που μπορεί να μας ενώσει με στόχο το κοινό καλό κι όχι μόνο το δικό μας, καθώς είναι τραγικό, αλλά ολόκληρη Λάρισα στερείται ένα ραδιόφωνο λόγου, ανεξάρτητα αν αυτός ο λόγος αφορά στο ποδόσφαιρο, στην πολιτική ή στην κοινωνική καθημερινότητα.

Πρόκειται για δύο ιστορίες που έτρεξαν παράλληλα κι έδωσαν νόημα και πνεύμα στα φετινά μου Χριστούγεννα, δίνοντάς μου ταυτόχρονα τη δυνατότητα να στηρίξω έμπρακτα αυτό που χρόνια προσπαθώ να πω και να περάσω μέσα απ' τις προφορικές και γραπτές τοποθετήσεις μου... Αν όλοι μας καταφέρουμε να υπερβούμε όσα ορατά μας χωρίζουν και σκάψουμε με ειλικρινή διάθεση να βρούμε εκείνα που μας ενώνουν, θα 'ρθει σύντομα η ώρα που θα μπορούμε να μιλάμε για άλλη ΑΕΛ, άλλη Λάρισα, άλλη κοινωνία! 






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου