Κάποιοι έσπευσαν όχι μόνο να με "κουρδίσουν" για να σχολιάσω τη συνέντευξη Παναγόπουλου στην "Ελευθερία", αλλά και να συμπεράνουν διάφορα απ' το γεγονός ότι δεν υπήρξε ως τώρα στο blog κάποια σχετική ανάρτηση. Κι όμως...
...δυο φορές τη διάβασα, λέξη προς λέξη και δεν βρήκα τίποτα περισσότερο να πω και να γράψω, απ' όσα κατέθεσα όχι χθες, ούτε προχθές, αλλά την επομένη της φυγής του πρώην τεχνικού των "βυσσινί".
Τότε που έσπευσα να προϊδεάσω τους αναγνώστες κι αντίστοιχα τους ακροατές της ραδιοφωνικής μου εκπομπής, για όσα θα ισχυριστούν οι δύο πλευρές, που θυμίζω ότι πριν από ενάμισυ περίπου μήνα, κόντεψαν να μας βγάλουν τρελούς που μιλούσαμε για την κρίση που διακατείχε τις σχέσεις τους.
Τουλάχιστον, τον βάζετε που τον βάζετε τον Τύπο στο εδώλιο με το παραμικρό, αναγνωρίστε τον στις περιπτώσεις που καταφέρνει να τρέξει πιο μπροστά απ' τα γεγονότα και προσπαθεί με τα συμπεράσματά του να συμβάλει στην καλύτερη αντιμετώπιση των μελλούμενων. Και τότε, αλλά και τώρα, αφού εκείνος έφυγε, αλλά οι υπόλοιποι... μένουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου