Μια 100% μοναδικά ΑΕΛική βραδιά…

Μπορεί οι πίκρες να ‘χουν φτάσει μέχρι το λαιμό… Μπορεί η ΑΕΛ να βρίσκεται βαθμολογικά στα τάρταρα των ονείρων των οπαδών τους… Τίποτα όμως απ’ όλα αυτά δεν εμπόδισε την ομάδα αυτή και τον κόσμο της να προχωρήσουν χθες σ’ ένα ξέσπασμα καταπιεσμένων συναισθημάτων, προσφέροντας μια ποδοσφαιρική βραδιά που ‘χαμε πραγματικά επιθυμήσει, ξέροντας πως μόνο σ’ αυτό το γήπεδο θα μπορούσαμε να τη ζήσουμε! Το τελικό 3-2 επί του Πανθρακικού ήταν απλά ένα αποτέλεσμα. Η ουσία βρίσκεται αλλού… Στους παίκτες, που ζώντας αυτή την τρελή ατμόσφαιρα που δημιούργησε η κερκίδα, πρέπει να κατάλαβαν τι έχασαν φέτος με το χειμωνιάτικο «μπλακ άουτ» που έπαθαν και κυρίως σ’ εκείνους που έχουν την ευθύνη να δουν ότι στο στίγμα αυτής της ομάδας, ίσως κρύβεται η μαγιά για το χτίσιμο μιας φτωχής πλην αξιόπιστης ΑΕΛ για τη νέα περίοδο…

Δεν το λέω τυχαία αυτό. Το λέω γιατί εδώ και 5-6 ματς, που ο Ζιώγας βρήκε τα ίσα του στον πάγκο και οι παίκτες ανέκτησαν ψυχραιμία κι αυτοπεποίθηση μέσα από θετικά αποτελέσματα, βλέπω μια ΑΕΛ που ξέρει τουλάχιστον γιατί μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο κι ακόμη κι όταν δεν είναι στο «πικ» της απόδοσής της, ξέρει πώς να διεκδικεί τον στόχο της.

Σήμερα για παράδειγμα, με σύνθεση ανάγκης στην οπισθοφυλακή και μέχρι να βρει τα πατήματά της, κινδύνεψε και στάθηκε τυχερή στο ξεκίνημα, αλλά αντέδρασε και για ένα ακόμη παιχνίδι σκόραρε νωρίς, επέμεινε κι εξασφαλίζοντας δύο φορές στη διάρκεια διαφορά δύο γκολ απ’ τον αντίπαλο, έφτασε σε μια σημαντική νίκη για την ψυχολογία όλων.

Φυσικά, οφείλω να επισημάνω την παντελή έλλειψη σκοπιμότητας, την οποία υπαγόρευε κυρίως η εξασφάλιση της ανόδου απ’ την ομάδα της Κομοτηνής, οι παίκτες της οποίας ήρθαν στη Λάρισα για να χαρούν μπάλα υπό κανονικές συνθήκες κι όχι σαν εκείνες που αντιμετώπισαν (με επιτυχία βέβαια) σε κάτι Ευόσμους, κάτι Μέγαρα και δεν συμαζεύεται…

Χωρίς επί του παρόντος να απαιτείται να πούμε περισσότερα, αξίζουν ξεχωριστής αναφοράς τρία συγκεκριμένες επισημάνσεις:

Α) Πρόσωπο του αγώνα ήταν ο Καούνος, με δύο γκολ κι ένα κερδισμένο πέναλτι, αλλά σε συνολική προσφορά θα σταθώ στον Χατζή, που ουκ ολίγες φορές προστάτευσε με φιλότιμο και αυτοθυσία το άπειρο κέντρο άμυνας και στον Χασομέρη του πρώτου ημιχρόνου.

Β) Ιστορικό γεγονός είναι η συμμετοχή του τρίτου μέλους της οικογένειας Γκαλίτσιου σε επίσημη ενδεκάδα της ΑΕΛ και το σημαντικότερο...

Γ) Αυτή η συγκεκριμένη ΑΕΛ έχει σωστή αγωνιστική κατεύθυνση, ηλικιακή ισορροπία,  ελληνικότητα κι αποτελεί δείγμα μιας συνταγής που θα ‘ναι κρίμα να πάει χαμένη και να μην προστατευθεί η εξέλιξή της…

Για την ιστορία…

ΑΕΛ-ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ 3-2: 13' πεν. Νεμπεγλέρας, 29', 48' Καούνος κεφ. & πλασέ - 30' Μίνγκας προβολή, 67’ Σουλτανίδης κεφαλιά

ΑΕΛ (Μιχάλης Ζιώγας): Σωτηρίου, Καρανίκας, Γκαλίτσιος, Παπαγεωργίου, Βενετίδης, Χατζής, Νεμπεγλέρας, Μπλέντι, Χασομέρης (75’ Σιατραβάνης), Γκρούμπιεσιτς (60' Ζεκίνια), Καούνος (87’ Φωτιάς)

Πανθρακικός (Σάββας Παντελίδης): Ταϊρης, Σκλιοπίδης, Σουλτανίδης, Μίνγκας (46' Γωνιάδης), Στάθης, Μπαϊκάρα, Λιαπάκης, Μοσχάκης (60' Μουνάφο), Μακρυδημήτρης, Βαγγελόπουλος, Πόνσε (60' Χλωρός) 

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Αμπάρκιολης (Μακεδονίας)