Ποιός έχασε την έμπνευση για να τη βρει αυτή η ΠΑΕ;

Χρήστο γειά σου,
Φαντάζομαι στον αγώνα ΑΕΛ - ΚΑΛΟΝΗ, 5000 φιλάθλους στο στάδιο Αλκαζάρ, βλέποντας με κάποιον τρόπο ζωντανά τον αγώνα (η τεχνολογία είναι τόσο ανεπτυγμένη, που νομίζω ότι γίνεται, άσε που η φαντασία μου το παρακάμπτει αυτό), να δημιουργούν ένα κλίμα το οποίο με κάποιον τρόπο θα αναμεταδίδεται στο Arena με εικόνα και ήχο... 

Δεν νομίζω ότι ο νόμος να προβλέπει στο κεκλεισμένων των θυρών και κεκλισμένων των video wall!

Η είσοδος στο Αλκαζάρ να είναι 5 Χ 5000= 25000, χρήματα που κάποιοι (π.χ Monsters) θα συγκεντρώσουν και αφού πληρώσουν τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στην ομάδα μας 9000, τα υπόλοιπα 14000 να τα δώσουν στην αποστολή της ομάδας ως πριμ νίκης ή ως εξόφληση μέρους οφειλών της διοίκησης προς τους παίκτες.

Φαντάζομαι τοπικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης να αφιερώνουν αρκετό χρόνο για την παρουσίαση αυτού του πρωτοποριακού γεγονότος και εμείς οι φίλαθλοι αυτής της Ομάδας να αισθανόμαστε υπερήφανοι για το πρωτοπόρο εγχείρημά μας, αίσθημα που έχουμε στερηθεί τα τελευταία χρόνια.

Αχαλίνωτη φαντασία ή φαντασία για προβληματισμό;

Έχω αρκετές ημέρες που μετακινούμαι από το ένα στο άλλο. Βοήθα αν θέλεις να σταθώ κάπου.

Ευχαριστώ,

 zitalar

 * * *

TSOUMBOX: Το παραπάνω μήνυμα ήρθε στο ραδιοφωνικό tsoumbox κι έκρινα πως αποτελεί εξ’ ορισμού ένα θέμα που αξίζει να αναδειχθεί. Κι αυτό γιατί φέρνει στο νου στιγμές που ορίζονταν απ’ το στοιχείο που απουσιάζει εντελώς απ’ την τωρινή ΠΑΕ. Μιλάω για την έμπνευση, που οφείλει να έχει και να μεταδίδει σε παίκτες και κόσμο για να τους κρατάει όπως λέμε ζεστούς, στις επάλξεις. Μόλις προ ημερών έγραψα άλλωστε ότι ο Πηλαδάκης δεν μπορεί να εμπνεύσει πλέον ούτε τον εαυτό του... 

Πάντως, εξ' αφορμής του μηνύματος, θυμήθηκα το κεκλεισμένων των θυρών ματς με τη Μαρκό και το κλειστό κύκλωμα που μετέδωσε ζωντανά τον αγώνα στο κλειστό του Αλκαζάρ. Μέχρι και vissini news είχε εκδοθεί, με εξώφυλλο μια παρέα που όδευε προς τα 'κει! Έμπνευση Σωτηρούλη, που συνεπήρε όλο τον κόσμο και την ομάδα μαζί, δίνοντας την πεπατημένη που ακολουθήθηκε και την επόμενη σεζόν, στη Β’ Εθνική, με τον κόσμο να μαζεύεται στο Κηποθέατρο για να δει το ντέρμπι με τον Λεβαδειακό (δεν θυμάμαι αν συνέβη κάτι ανάλογο και στο τότε κολλητό ματς με τον Απόλλωνα). 

Τα περί συλλογής χρημάτων για οποιονδήποτε λόγο δεν τα ενστερνίζομαι, γιατί δεν θέλω από μόνοι μας να αναγάγουμε την ΑΕΛ σε επαίτη. Ασπάζομαι ωστόσο πλήρως τον προβληματισμό για το αδιάφορο σφύριγμα της ηγεσίας της ομάδας, καθώς και ορισμένων όψιμων στελεχών της, σχετικά με κάθε είδους πρωτοβουλία που θα προϋπέθετε μεράκι και φαντασία και θα απέβλεπε στην τόνωση της μεγαλοσύνης αυτού του συλλόγου. Μια μεγαλοσύνη για την οποία κάποιοι εκεί μέσα έδωσαν μεγάλο κομμάτι της ψυχής τους κι ενδεχομένως σήμερα να μην ξέρουν πως να αντιδράσουν.

Πρακτικά, για να κάνω κι ένα πικρό σχόλιο και δεδομένου ότι για ένα τέτοιο εγχείρημα απαιτείται όχι μόνο η θεωρητική πρόθεση, αλλά και η έμπρακτη πρωτοβουλία της ΠΑΕ, δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν εφικτό πλέον να στηθεί όλο αυτό, με προσωπικό που εργάζεται εκ περιτροπής….  

Υ.Γ. Για την ιστορία, αυτό περί του video wall του γηπέδου όντως απαγορεύεται, αλλά τέλος πάντων, αν υπάρχει όπως είπα μεράκι και έμπνευση, υπάρχουν και τρόποι...