Σε χθεσινή μου ανάρτηση στην σελίδα του blog στο facebook, μόλις...
...δυο ώρες πριν τη σέντρα στο "Καυταντζόγλειο", είχα γράψει πως "κάποια αποτελέσματα σε πάνε ψηλότερα στη βαθμολογία και κάποια άλλα σε πάνε απλά... ψηλότερα", παραπέμποντας σε δύο προηγούμενα κείμενά μου σχετικά με τον Απόλλωνα Λάρισας, που προκάλεσαν μάλιστα και κάποια ενόχληση στη Φιλιππούπολη!!!
Σήμερα που απολαμβάνετε το "διπλό" επί του Ηρακλή κι όλη η Ελλάδα ασχολείται μαζί σας, μήπως καταλάβατε επιτέλους τι εννοούσα; Θα'ταν το ίδιο αν αυτό το αποτέλεσμα ερχόταν στα Σπάτα, στη Σπάρτη ή στην Άρτα; Και δεν εννοώ βαθμολογικά, που όντως θα 'ταν το ίδιο... Θα 'χε όμως την ίδια απήχηση ή μήπως θα δημιουργούσε τις ίδιες εντυπώσεις;
Το γεγονός φυσικά πως στην προκειμένη περίπτωση η νίκη προήλθε με μια επική ανατροπή σ' ένα συγκλονιστικό και χορταστικό 3-4, κάνει τα πράγματα ακόμη καλύτερα, ωστόσο η ουσία είναι πως αυτό το ματς, όπως και κάποια ακόμη, δεν ήταν όπως όλα τα άλλα, καθώς τώρα πια όλη η Ελλάδα ξέρει ποιος είναι ο Λούκας, ο Μαρκολίνο, ο Λουκάο κι ο Πολέτο κι άπαντες γνωρίζουν ποιος μπορεί να είναι ο φετινός Απόλλωνας, άσχετα αν οι κουβέντες περί Super League φαντάζουν αστείες για ένα σωρό λόγους, είτε προέρχονται απ' το ευρύτερο περιβάλλον της κατηγορίας, είτε απ' το εσωτερικό της ομάδας!!!
Και πάμε τώρα στα υπόλοιπα, που πρέπει να επισημανθούν, καθώς ναι μεν όλοι σήμερα μιλάνε για τον Απόλλωνα, αλλά δεν λένε κι όλοι τα ίδια. Υπάρχουν οι πολλοί που απόλαυσαν το θέαμα και δηλώνουν εντυπωσιασμένοι απ' το ματς και την ομάδα και υπάρχουν κι εκείνοι που λατρεύουν τη συνωμοσιολογία σκαρώνοντας σαν ψωμοτύρι τις στοιχηματικές θεωρίες.
Αγωνιστικά ερωτήματα
Ως προς το αγωνιστικό σκέλος λοιπόν, υπάρχει κάτι που θα 'ναι σφάλμα αν δεν το δούμε τώρα στις χαρές... Επιθετικά όσοι ξέρουμε... ξέρουμε τι δυνατότητες υπάρχουν και τις είδαμε ακόμη και στην ισοπαλία με τη Σπάρτη κι ας μην έμπαινε η μπάλα μέσα! Αμυντικά όμως, τι συνέβη και για ένα ολόκληρο ημίχρονο, τα μετόπισθεν του Απόλλωνα έμοιαζαν με σουρωτήρι; Που είχε πάει η άμυνα που ενώ σε 4 ματς είχε δεχθεί ένα γκολ από πέναλτι και πέντε καθαρές ευκαιρίες όλες κι όλες, κινδύνευσε να δεχθεί όχι τρία που δέχθηκε, ούτε πέντε, αλλά δέκα γκολ; Πως διάολο κατάφερναν οι Ηρακλειδείς να φτάνουν τόσο απειλητικά κοντά στην εστία και πως κατάφερναν με ακόμη μεγαλύτερη ευκολία να σουτάρουν ανενόχλητοι απ' έξω;
Φταίει η αρχική αδυναμία προσαρμογής στις διαστάσεις του γηπέδου; Φταίει το όποιο ψάρωμα απ' το όνομα του αντιπάλου και κυρίως τα ονόματα (Περόνε, Κλέιτον) των επιθετικών του; Φταίει το δεμένο κεφάλι του Κοντοέ; Αν δεν υπήρχε το δεύτερο ημίχρονο, θα αναρωτιόμουν αν φταίνε και τα χρόνια δύο συγκεκριμένων παικτών κι αν κάνουν για συνεχόμενα μεσοβδόμαδα ματς... Ό,τι κι αν φταίει πάντως, πρέπει ο Τροϊζι να το βρει, όπως βρήκε χθες στο ημίχρονο τον τρόπο να γυρίσει όχι μόνο το σύστημα, από 4-2-3-1 σε 4-4-2, αλλά κυρίως την ψυχολογία των παικτών του!!!
Αναφορικά δε, με τον "γηραιό", θα πω απλά ό,τι λέω και για την ΑΕΛ, όταν βλέπω ταυτόχρονα μέσα στην ενδεκάδα Μόρα, Πίτι και Ακόστα κατά κύριο λόγο... Πως είναι δυνατόν να προσδοκάς 90λεπτο ρυθμό με τρεξίματα και καλή απόδοση, απέναντι μάλιστα σ' ένα νεανικό σύνολο γεμάτο ενέργεια, όταν στηρίζεσαι ταυτόχρονα σε Κούσα, Κλέιτον, Περόνε και δεν συμμαζεύεται; Όσο πιο πολλή ένταση έχει μια τέτοια ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, τόσο πιο κοντά είναι η κατάρρευση στην επανάληψη...
Συνωμοσιολογικά ερωτήματα
Και πάμε τώρα στους συνωμοσιολόγους και κυρίως τους εντός Λάρισας που μ' ενδιαφέρουν και περισσότερο και που κάποιες φορές ξεφεύγουν απ' τα όρια. Δε λέω, ισχύει πως καλύτερα είναι να σου βγει το μάτι παρά τ' όνομα, αλλά για να δούμε και με τι έχουμε να κάνουμε εδώ, θέτοντας προς όλους αυτούς τους τόσο σίγουρους, μια σειρά ερωτημάτων:
- Αν το ματς ήταν στημένο στο περίφημο (προφανώς) άσο ημίχρονο/διπλό τελικό, στο κόλπο ήταν κι ο Ηρακλής ή έστω κάποιοι παίκτες του;
- Αν ναι, το 'ξεραν ή όχι ο Ελευθερόπουλος με τον Βενετίδη και δέχθηκαν να καθίσουν από τώρα στον πάγκο του "γηραιού" και να ξεφτιλιστούν, μετά από τόσο καιρό στην... ανεργία;
- Τι θα γινόταν αν ολοκληρώνονταν η απόκρουση του πέναλτι, αν έμπαιναν μέσα τα τρία (!!!) δοκάρια των γηπεδούχων και κυρίως το τελευταίο, που θα 'κανε χαλαρά το σκορ 4-1;
- Αν το στήσιμο έγινε με τα δεδομένα του ημιχρόνου, έχετε κάποια ιδέα για όσα τραβάνε από χθες βράδυ άπαντες στον Ηρακλή; Γιατί αυτοί που ήταν από μέσα έχουν επίγνωση κι αυτών που τραβάνε σήμερα κι όσων τραβήξουν στη συνέχεια...
- Αν πάλι όχι, αν δηλαδή όλο αυτό έγινε εν αγνοία των Ηρακληδέων, έχει πια ο Απόλλωνας τέτοια ομάδα που να ρισκάρει ένα σωρό χρήματα στην πίστη του ότι μπορεί να χάνει και να κερδίζει οποιοδήποτε ματς όποτε θέλει;
- Στην τελική, συμφωνείτε και ταυτίζεστε κύριοι με όποιον έχει πάρει εργολαβικά τον ρόλο του καταγγέλοντα σ' αυτή την ιστορία; Τα δικά μας... δικά μας και τα δικά σας κι αυτά δικά μας, δεν γίνεται... Αποφασίστε!
Όχι, δεν το παίζω όψιμος υπερασπιστής του Απόλλωνα ούτε οποιουδήποτε άλλου Απόλλωνα, που στο φινάλε, δεν θα με ρωτήσει κιόλας για να κάνει το οτιδήποτε... Ήμουν είμαι και θα 'μαι πάντα όμως, υπερασπιστής α) της κοινής λογικής, που μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο δεν υφίσταται, γι' αυτό και μας αρέσει η μπάλα, β) του λαρισινού ποδοσφαίρου στο σύνολό του, γι' αυτό και δεν θα πάψω ποτέ να χαίρομαι αυθόρμητα τις επιτυχίες του και γ) του ποδοσφαιρικού θεάματος και των συγκλονιστικών ποδοσφαιρικών αγώνων, που υπήρχαν πριν το στοίχημα, υπάρχουν σήμερα και θα υπάρχουν πάντα κι αλίμονο αν αντί να τους απολαμβάνουμε, τους περιχύνουμε μόνοι μας με το άπλετο δηλητήριο που κυκλοφορεί πλέον διεθνώς σ' αυτόν τον χώρο.
Στο μεταξύ, η συνέχεια για τον Απόλλωνα είναι κοντά, αφού την Κυριακή υποδέχεται στη Φιλιππούπολη τα Σπάτα, για έναν αγώνα που ξεκίνησε ήδη από σήμερα, μ' ότι αυτό συνεπάγεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου