Ο σημερινός αγώνας της ΑΕΛ στην Ξάνθη, από πριν την έναρξή του έως και μετά...
...τη λήξη του, αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο σε πολλά επίπεδα, εκ των οποίων φυσικά ούτε ένα δεν κατατάσσεται θετικά, πλην ίσως του φιλότιμου (και μόνο) που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ, ακόμη κι όταν αγωνίζονταν με δύο παίκτες λιγότερους, κόντρα σε περισσότερους από "11"!!!
Από που ν' αρχίσεις και που να τελειώσεις...
Από την άσχετη ανακοίνωση του Κούγια που στάλθηκε δια της ΠΑΕ για λογαριασμό του δικηγορικού του γραφείου, ενώ η ομάδα ολοκλήρωνε την προθέρμανση στα Πηγάδια;
Από το μεγαλύτερο διαιτητικό χειρουργείο που 'χει γνωρίσει το σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο, συμπτωματικά κι αυτό σε βάρος της ΑΕΛ;
Από τα σάλια της Ξάνθης για την ΕΡΤ στο ημίχρονο, που ανταπέδωσε τι άλλο από σάλια στην επανάληψη;
Από την μειωμένη ποδοσφαιρική αντίληψη παικτών της ΑΕΛ, που λες και ζούσαν σ' άλλον πλανήτη, πήγαν κι έπεσαν μέσα στη φάκα;
Από την ανακοίνωση του "περίεργου", που τον αδειάζει φυσικά σύσσωμος ο Τύπος, πλην κάποιων δικών μας στα social media, που έχουν χάσει εντελώς τον προσανατολισμό τους;
Θα 'ταν κρίμα όλα αυτά να μπουν και να χαθούν σ' ένα κείμενο, οπότε αποφάσισα να περιλάβω τις περιπτώσεις μια-μια κι αν ξεχάσω και κανέναν, δεν χάθηκε ο κόσμος... Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αυτό, κάπου θα συναντηθούμε... Που είμαστε, στην Ουγκάντα; Δεν είμαστε... Είμαστε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου