Ακόμα… τα βαράνε! (video)

Είναι απ’ τις περιπτώσεις που οι πολλές αναλύσεις περιττεύουν… Όπως είπα και στην εκπομπή της TRT μετά το ματς, φαντάζομαι ότι η αποστολή της ΑΕΛ θα ‘χε σταματήσει κάπου στο δρόμο κι όλοι μαζί…

 …θα βαρούσαν τα κεφάλια τους στον τοίχο!

Γιατί είναι κρίμα κι άδικo σε τέτοιο ματς να χάνονται τόσες και τόσο μεγάλες ευκαιρίες, όχι φυσικά από ατυχία, όπως κάμποσοι είπαν κι έγραψαν, αλλά από κακά τελειώματα! Για να ‘χουμε και το νου μας δηλαδή… Όταν πάνω στις φάσεις υπάρχουν αμυντικοί και τερματοφύλακας, οφείλεις να τους νικήσεις για να βάλεις γκολ κι εσύ Αναστασάκο ή Στεφανίδη ή Νεμπεγλέρα, δεν τα καταφέρατε κι ας ήταν η απόδοσή σας κατά πολύ καλύτερη σε σχέση με τον πρώτο αγώνα.

Βέβαια, αν περνούσε όπως δικαιούνταν απ’ αυτό το ματς η ΑΕΛ (όπου το 1-2, 1-3 θα ‘ταν το πρέπον σκορ), θα ‘πρεπε να χτυπιούνται έπειτα οι Βολιώτες που δεν σκόραραν νωρίτερα στο Αλκαζάρ, για να μας κάνουν να μην ξεχάσουμε ποτέ την έκταση της ήττας!!!

Κατά τα λοιπά, προσυπογράφω το σχόλιο στη σελίδα της ΠΑΕ στο facebook: "Σήμερα δεν πήραμε αυτό που μας άξιζε σύμφωνα με την απόδοσή μας. Δουλειά τώρα για να είμαστε έτοιμοι στο πρωτάθλημα. Όλοι μαζί για να επιστρέψουμε εκεί που ανήκουμε".! Γιατί όντως, ήρθε η καρδιά μου στη θέση της και μέσα σ’ ένα δεκαήμερο είδα πως υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης, για να δούμε σταδιακά μια ΑΕΛ ικανή να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα.

Υ.Γ. Συνομιλώντας με σοβαρό Βολιώτη, που ‘μασταν κοντά-κοντά και βλέποντας τον Περίκο να μην σταματιέται όποτε έπαιρνε τη μπάλα και κυρίως, να την στρώνει στο σωστό χώρο με το πρώτο κοντρόλ, απ’ όπου κι αν του ερχόταν, αναρωτηθήκαμε: «Αν αυτός ήρθε απ’ τη Γ’ Ισπανίας, πόσους παικταράδες μπορεί να διαθέτει άραγε αυτή η χώρα»;