Ό,τι έμπαινε το 2011 και θυμάμαι που βλέποντας τις άλλ' αντ' άλλων αγωνιστικές και μεταγραφικές επιλογές της ΑΕΛ, άρχισα να καθιερώνω στις μεταξύ μας κουβέντες με τον Ασπρούδη, τον όρο του "πραγματικού ποδοσφαιριστή"! Για παράδειγμα, είχε τότε περάσει κόσμος και κοσμάκης κι ο καθένας έβγαζε το κουσούρι του, ώσπου...
...ήρθε κι ο Πανκράτ!
Μετά λοιπόν απ' τους τραυματίες, τους ανέτοιμους και τους παλαβούς τύπου Τσιμπάμπα, σκάει μύτη στο γήπεδο ο Γάλλος, ερχόμενος από απραξία αλλά έτοιμος να προσφέρει, απλός και συνεπής αγωνιστικά, σοβαρός και έντιμος ως παρουσία, να μας κάνει μαζί με το Νίκο ν' αναφωνήσουμε:
"Επιτέλους, ένας πραγματικός ποδοσφαιριστής"!
Χαίρομαι λοιπόν ιδιαίτερα, που σήμερα δίνεται η αφορμή να αποδώσω για μια ακόμη φορά με επίφαση αυτόν τον προσωπικό "τίτλο" στο συμπατριώτη και συνοπαδό, Φάνη Γκέκα και να τον αφιερώσω σ' όλους εκείνους τους συνέλληνες (τρομάρα μας) που νομίζουν πως ένα πέναλτι είναι ικανό να αναδείξει πραγματικούς ήρωες κι αντι-ήρωες.
Εν ολίγοις, άμα είσαι... πραγματικός, δεν καταλαβαίνεις ποτέ κανέναν και τίποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου