29 Σεπ 2014

Απ' την κριτική ως την "αντιπολίτευση"...



Όσοι μ' ακούν και με διαβάζουν χρόνια, θα ξέρουν καλά πως απεχθάνομαι φανατικά τον τρόπο με τον οποίο έχουμε μάθει στον τόπο μας να ασκούσε αντιπολίτευση. Απ' την πολιτική ζωή ως την καθημερινότητα του σπιτιού και της ΑΕΛ μας, αναλωνόμαστε σε κόντρα (για την κόντρα) με όποιον δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας, χάνοντας σε πληθώρα περιπτώσεων το παιχνίδι της δημιουργικής κριτικής και ενίοτε, χάνοντας κι αυτό ακόμη το δίκιο μας. Για να καταλάβετε...



...Μ' έπιασε χθες κάποιος φίλαθλος και μου 'πε: "Γιατί ο Πλεξίδας, αφού είναι τόσο large, δεν αναλαμβάνει να καθαρίσει την πίτα με Αμπάρη και Αραμπατζή"; (σ.σ. που έκαναν ασφαλιστικά μέτρα για να διακοπεί η εκκαθάριση της παλιάς και η λειτουργία της νέας ΠΑΕ).

Εντάξει λέω, το "απαυτώσαμε" και ψώφησε... Και υπερφίαλος είναι και λαρτζιλίκι πουλάει, όπως επανελλειμένα έχουμε τονίσει και λαϊκισμό στο φουλ κι έχει κι ένα σωρό άλλα σημεία που μπορείς να τον βρεις μπόσικο ως παράγοντα και να τον σκίσεις! Αλλά εδώ ξεχειλώνει το πράγμα...

Φαντάζεστε τι έχει να γίνει αν πάρουν χαμπάρι όλοι οι ποδοσφαιριστές που τους χρωστάει ο Πηλαδάκης (στο φυσικό πρόσωπο του οποίου και θα καταλήξουν να βεβαιωθούν οι οφειλές), ότι υπάρχει ένας χαζός με αγγούρι στον κώλο, που πληρώνει όσο-όσο εδώ και τώρα, για να το βγάλει; Παρέλαση...

Και το 'χουμε ξαναπεί... Ο Πλεξίδας είναι έτσι, είναι αλλιώς, είναι αλλιώτικος, δηλώνει με καμάρι τρελός απ' την πρώτη μέρα που τον γνωρίσαμε, ξέρει καλά πως δουλεύει η στρατηγική τύπου "το τάξιμο δεν χαλάει...", αλλά χαζός δεν είναι!
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου