Όση ικανοποίηση μπορεί να αισθάνεται το λαρισινό ποδόσφαιρο για την παρουσία των δύο ομάδων του στον 2ο όμιλο της φετινής πειραματικής Γ' Εθνικής, άλλο τόσο προβληματίζει...
...το γεγονός ότι στον 3ο όμιλο, παρέμεινε στην κατηγορία μόνο μια από τις τέσσερις εκπροσώπους του κι αυτή την τελευταία στιγμή, δεδομένης μάλιστα και της αποχώρησης του Πυργετού από νωρίς.
Ακόμη κι ευρύτερα αν το δούμε το θέμα, σε πανθεσσαλικό επίπεδο, τα ίδια θα συμπεράνουμε. ΑΕΛ και φυσικά, Οικονόμος Τσαριτσάνης, κράτησαν τον πήχυ και την σημαία ψηλά, αλλά απ' την άλλη, Τρίκαλα, Ρήγας και Δωτιέας παρέμειναν με λιγότερη ή περισσότερη ψυχή στο στόμα, ενώ ο Μαχητής παρέδωσε πνεύμα έστω και μαχόμενος, με τον ΑΟΚ, τον Αμπελωνιακό και τον Πυργετό, να συνθέτουν δυστυχώς την τριάδα των ουραγών.
Και προσέξτε, δεν μιλάμε για την παλιά επαγγελματική Γ' Εθνική, αλλά για την αντίστοιχη της παραδοσιακής Δ', με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μπάλα που παίζεται και την γενικότερη δυναμική των ομάδων.
Τελευταία παρατήρηση: Στον 2ο όμιλο διαπιστώνει κανείς την παρακμή ονομάτων πόλεων κι ομάδων της περιφέρειας και στον 3ο την ανταγωνιστικότητα ομάδων που έρχονται φρέσκιες και με σχετική οικονομική επάρκεια, χωρίς όμως να αντιπροσωπεύουν μάζες φιλάθλων που θα μπορούσαν να δώσουν ένα χρώμα στη διαδικασία.
Σημεία των καιρών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου