Ο διάλογος που ακολουθεί είναι πραγματικός κι έλαβε χώρα στο Αλκαζάρ, στη διάρκεια του φιλικού για τον Στέφανο Πράσινο, παρουσία συναδέλφων μου και συναδέλφων του παικτών της ΑΕΛ! Λέω λοιπόν εγώ...
...κι ακολουθεί εκείνος (χωρίς να θυμάμαι καν σε ποιον ακριβώς απευθυνόμουν - μάλλον στον Ασπρούδη - και για πιο ζήτημα συζητούσαμε):
- Ασ' τον αυτόν, δεν ξέρει, είναι Πειραιώτης...
- Όπα, απ' τον Κορυδαλλό είμαι!
- Άρα Πειραιώτης...
- Δηλαδή ρε Τσούμαρη, όταν ρωτούσαν τους Γαλάτες "από που είστε", τι απαντούσαν; Απ' τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία;!!! (σ.σ. τα θαυμαστικά δικά μου, για την ευστροφία, για την ευστοχία, για το χιούμορ, για όλα)
Αυτός λοιπόν, αυτός, είναι ο Ηλίας Κυριακίδης. Ο ίδιος ακριβώς άνθρωπος που το γύρισε από δω, το πάλεψε από κει κι έδωσε χθες βράδυ στη δημοσιότητα την έγγραφη τοποθέτησή του επί όλων όσων συνέβησαν το τελευταίο 15νθήμερο και ταλαιπώρησαν την ομάδα.
Κατ' άλλους διαφορετικός (κι αυτή η διαφορετικότητα είναι που τον κάνει κατ' αρχήν αγαπητό στους οπαδούς της ΑΕΛ), κατ' άλλους μοναδικός, κατ' άλλους γραφικός, ακόμη και λαϊκιστής για κάποιους άλλους, αυτός ήταν κι αυτός είναι και ήρθε με τον συγκεκριμένο τρόπο να βάλει τη δική του τελεία σ' αυτή την ιστορία, όπως έβαλαν ελπίζω με τον τρόπο τους πιο πριν ο Πλεξίδας με δηλώσεις του κι η διοίκηση της ΑΕΛ με ανακοίνωσή της.
Την δική μου τελεία προσπάθησα στο βαθμό που με αφορά ως δημοσιογράφο, να τη βάλω από προχθές, όταν με ρώτησαν "γιατί πήγε στη ταράτσα"! "Για να δει τον αγώνα" απάντησα, θεωρώντας πως πλέον το ξεχείλωμα αυτής της ιστορίας μόνο ΄περαιτέρω φθορά μπορεί να προκαλέσει τόσο στους πρωταγωνιστές της, όσο και στην ΑΕΛ. Για να μην πω, κυρίως στην ΑΕΛ!
Από κει και πέρα, παίρνοντας την απαιτούμενη χρονική απόσταση από τα γεγονότα, ας αναλογιστεί ο καθένας τα λάθη του τόσο στην δημιουργία του προβλήματος, όσο και στην αδυναμία άμεσης αντιμετώπισής του. Άλλος γιατί νομίζει πως μπορεί να γκρεμίσει τοίχο χτυπώντας τον με το κεφάλι, άλλος γιατί δεν έχει ιδέα από διαχείριση ομάδας με οπαδούς, άλλος γιατί δεν έχει το θάρρος της γνώμης του, άλλος γιατί την (παρα)έχει κι άλλος γιατί επέτρεψε την - με οποιαδήποτε μορφή - εμπλοκή τρίτων.
Ναι, μιλάω για τον Πλεξίδα που νομίζει πως όλα τα επιβάλει η οικονομική ισχύς, για τον Γαλανακόπουλο που δεν έχει τελικά την εμπειρία να δει τη διαφορά ανάμεσα σε κόπο και τρόπο, για την διοίκηση που άργησε να αντιληφθεί πως έχει υπόσταση και ρόλο, για τους οπαδούς που ώρες-ώρες χάνουν την αίσθηση του μέτρου και για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, που επιτρέπει να τον λένε "σημαία", ρισκάροντας την δημιουργία σημαντικών αντεπιχειρημάτων.
Εν ολίγοις, ήταν ένα ζήτημα που τράβηξε τόσο, γιατί απλά κανένας δεν είχε την λογική και την ψυχραιμία ώστε να το βάλει στη σωστή του διάσταση την σωστή στιγμή, με συνέπεια ακόμη και τώρα, η τελεία να μπαίνει συμβατικά, αφήνοντας ένα σωρό αναπάντητα ερωτηματικά.
Το δυστύχημα βέβαια για την ΑΕΛ είναι ότι πριν απ' αυτήν την τελεία, είχαν μπει κι άλλες, εξίσου συμβατικά, σ' ένα σωρό συγκεκριμένες επιλογές και πράξεις κάποιων εκ των προαναφερθέντων. Κι αν - όπως είχα γράψει κάποτε - ο κακός (χαρακτήρας) Παναγόπουλος έφυγε, οι υπόλοιποι μένουμε! Ακόμη κι ο κακός (χαρακτήρας) Ηλίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου