Να 'ρθει... κανείς ή να μη 'ρθει;

Γενική συνέλευση λοιπόν σήμερα στην ΑΕΛ, στο Τεχνικό Επιμελητήριο (στη λαϊκή της Τετάρτης, στο ποτάμι, για όσους δεν κατάλαβαν). Η ημερομηνία καθορισμένη από καιρό απ' το Δ.Σ., όπως και τα θέματα ημερήσιας διάταξης, αφήνοντας ως αίνιγμα να πλανάται στον ορίζοντα η στάση που θα κρατήσει ο χρηματοδότης Βαγγέλης Πλεξίδας. Επιμένει άραγε να...

...παραστεί και να ζητήσει ουσιαστικά απ' το σώμα "ψήφο εμπιστοσύνης", όπως δήλωσε μέχρι και στην τελευταία δημόσια τοποθέτησή του ή θα λάβει τα μηνύματα που εξέπεμψαν επίσημα όλες οι άλλες πλευρές που πήραν την πρωτοβουλία να τοποθετηθούν; 

Τα μηνύματα για τα οποία ομιλώ, εμπεριέχονται κατ' αρχήν στις σχετικές ανακοινώσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και στην εν γένει στάση του των τελευταίων ημερών, με την οποία κέρδισε κάποιους απ' τους χαμένους πόντους όλου του προηγούμενου διαστήματος. Πιο συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση για τον Κυριακίδη, ξεκαθάριζε έξυπνα ότι η Διοικούσα Επιτροπή θα κριθεί στη λήξη της περιόδου, κατά τα συμφωνηθέντα του περασμένου Αυγούστου. 

Έπειτα, στην πρόσκληση σε γ.σ., απέφυγε να ονοματίσει οποιοδήποτε άλλο θέμα πέραν των προσυμφωνηθέντων με τα μέλη της απ' τον Οκτώβριο κι αφού προηγουμένως έπραξε σοφά, αγνοώντας το δικαιολογημένο αλλά εν θερμώ αίτημα του Βαγγέλη Πλεξίδα για συνέλευση το περασμένο Σάββατο 8 του μήνα.

Ακολουθούν οι ανακοινώσεις του συνόλου των οργανωμένων, που έχουν την δική τους μικρότερη ή μεγαλύτερη ισχύ κι επιρροή στη συνέλευση, με τον ΣΦΑ να είναι ο πλέον επιθετικός με τον ίδιο τον χρηματοδότη, αλλά το Athens Club και φυσικά τους πολυπληθέστερους Monsters να είναι εξίσου κάθετοι στην άρνηση κάθε είδους άκαιρου διλήμματος, χρησιμοποιώντας η κάθε πλευρά την δική της καυστική γλώσσα (σ.σ. οι τελευταίοι και προσωπικά εναντίον του κ. Γαλανακόπουλου).

Εν ολίγοις, η περασμένη εβδομάδα, έστω και με αφορμή το δυσάρεστο ζήτημα Κυριακίδη, υπήρξε η μόνη απ' το ξεκίνημα της σεζόν (παρά τα διάφορα θέματα που είχαν προηγηθεί) που εμπεριείχε επίσημες δημόσιες τοποθετήσεις τόσων πολλών μελών ή μερών της ΑΕΛικής οικογένειας.

Κι αν υπήρξε για μένα ένα συμπέρασμα απ' όλα αυτά, όπως έχω ξαναγράψει, είναι η απόλυτη όσο και εύθραυστη ισορροπία τρόμου, πάνω στην οποία επιχειρεί να βηματίσει ο σύλλογος και κατ' επέκταση η ομάδα. 

Κάτω απ' αυτό το πρίσμα, όσο κι αν οι σφυγμοί έπεσαν, είναι προφανές πως αρκεί ένα σκούντηγμα για να επέλθουν οποιουδήποτε είδους ανατροπές. Ας μην υποτιμήσει λοιπόν κανείς αυτή την εύθραυστη ισορροπία, εκτός κι αν έχει πάρει τις αποφάσεις του.

Για παράδειγμα, είναι προφανές πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος κλονισμού αυτής της ισορροπίας θα είναι αυτή τη στιγμή ακόμη και η απλή φυσική παρουσία του Βαγγέλη Πλεξίδα στον χώρο. Έστω κι αν σκοπός του δεν είναι πια - πράγμα που δεν γνωρίζω - η αναζήτηση αποδοχής κι εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του, αλλά π.χ. ένας απλός οικονομικός απολογισμός.

Θυμίζω ότι έως τώρα, υπήρξε ο χαμένος κάθε δημόσιας παρουσίας του κι αν θέλει να παραμείνει στο τιμόνι της ΑΕΛ, πρέπει να αποδεχτεί αυτή τη διαπίστωση και να αντιληφθεί πως δεν είναι ώρα για τέτοια. Αν πάλι δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει ή έχει πάρει όπως προείπα τις αποφάσεις του, κανείς δεν πρόκειται να του αρνηθεί το βήμα.

Ελπίζω μόνο να 'χει πλέον συνειδητοποιήσει πως όποιος πηγαίνει να ζήσει ως "σιόγαμπρος" σε μια τοπική ή ποδοσφαιρική κοινωνία, όση προίκα κι αν κουβαλάει, οφείλει να σεβαστεί και να προσαρμοστεί στα χούγια της, γιατί το αντίστροφο είναι και αδύνατο!

Άφησα για το τέλος το μήνυμα του αναγνώστη με το ψευδώνυμο zitalar, ο οποίος μου έγραψε: 

"Ας πάρουμε ένα ιδεατό σενάριο. Οτι ο χρηματοδότης ήταν ο καλύτερος που θα μπορούσε να υπάρξει. Είχε την ομάδα σ΄αυτή την κατάσταση, μιλούσε καλά, δεν έδιωχνε παίχτες, μόνον αγόραζε και όλα τα ραδιόφωνα μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια και ερχόταν τώρα να μας ζητήσει την ομάδα για να κάνει τον προγραμματισμό της νέας χρονιάς. Θα υπήρχε κάποιος που θα εναντιονόταν σε αυτό γιατί ήταν προαποφασισμένο το ότι πρέπει να βγει πρώτα η ομάδα και μετά να την αναλάβει;

Νομίζω θα την δίναμε την ομάδα και αν η Μητρική προσπαθούσε να θέσει θέματα νομιμότητας θα άκουγε τα εξ΄ αμάξης. Συμπεραίνω λοιπόν ότι θέλουμε τον Πλεξίδα να βγάλει την ομάδα στην Β΄ και μετά να τον "στείλουμε", πράγμα που το έχει καταλάβει και αυτός. Προσωπικά θα απορήσω αν συνεχίσει να χρηματοδοτεί την ομάδα".

Κι απαντώ:

Φίλε μου, σ' ένα τέτοιο ιδεατό σενάριο τα ίδια τα μέλη του σωματείου θα έσπρωχναν τη διοίκηση να τρέξει τις εξελίξεις. Για να κάνουν όμως το ακριβώς αντίθετο, ρισκάροντας όντως την χρηματοδότηση αυτής της ιδανικής για την κατηγορία ομάδας που έφτιαξε ο Πλεξίδας, σημαίνει πως η αίσθησή τους για τη νοοτροπία με την οποία διοικείται η ΑΕΛ είναι κάθε άλλο παρά ιδεατή. Και γι' αυτό δεν φταίνε φυσικά τα μέλη, αλλά συγκεκριμένες διοικητικές επιλογές ή πράξεις (αφίσες, μαρκαδόροι, Παναγόπουλοι, Βαζάκες, λαϊκές συνελεύσεις, γηπεδικά, μπούκες, Imperial, Κυριακίδης κ.ά) που προφανώς δεν συνάδουν με το κοινό αίσθημα. Κάπου εκεί βέβαια γεννάται και ο... τρόμος. Ο μεν φοβάται όσο φοβάται, αυτό που λες, οι δε φοβούνται, όσο φοβούνται, αυτό που επίσης λες (στην τελευταία σου πρόταση). Γι' αυτό ακριβώς, σε μια τόσο αντιφατική συνθήκη, μοναδική αντικειμενική σταθερά παραμένουν τα συμφωνηθέντα του περασμένου Αυγούστου, τόσο για τον χρόνο, όσο και για την διαδικασία των αποφάσεων. Κι οφείλουμε όλοι να τα ασπαστούμε...