Τα γραπτά μένουν... (video)

Δείτε το σημερινό τηλεοπτικό ρεπορτάζ της ΑΕΛ στην TRT

Μάλιστα... Δύο γραπτές δηλώσεις, μια απ' τον Τίμο Καβακά και μια απ' τον Μίμη Τσακμακίδη, ήρθαν να βάλουν κάποια πράγματα στη θέση τους. Για παράδειγμα...

Ο προπονητής αποχαιρέτισε την ΑΕΛ όχι γιατί δεν ήθελε να μείνει, αλλά γιατί εύλογα δεν μπορούσε να περιμένει τις αποφάσεις ενός μεγαλομετόχου που δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει και πότε. Το μόνο που φαίνεται δεδομένο αυτή τη στιγμή για τον Πηλαδάκη, είναι πως δεν θέλει ν' αφήσει την ομάδα...

Έφυγε λοιπόν ο Καβακάς, χωρίς φυσικά να παραλείψει να ρίξει τις μπιχτές του εναντίον "κάποιων", γενικώς και αορίστως, που τους κατηγόρησε μάλιστα ακόμη και για διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Παρ' όλα αυτά λέει πως δεν ήθελε να μπει σε αντιπαραθέσεις, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα πως είτε είναι πολύ καλός άνθρωπος, είτε ήξερε πως θα... χάσει! 

Αντίθετα, παραμένει στο πλευρό του Πηλαδάκη ο Μίμης Τσακμακίδης, εκδηλώνοντας - είναι αλήθεια - μια εξαιρετικά έντιμη στάση, ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί της. Ωστόσο, διαβάζοντας τη δήλωσή του δεν μπορώ να μην επισημάνω τα καρφιά προς την Ερασιτεχνική (σ.σ. εκεί που λέει για την ξεκάθαρη θέση των Monsters, αλλά και στο τέλος, στα περί "προσωπικής αντιπαράθεσης). Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου ερμηνεία...

Εκείνο βέβαια που δεν μπορώ με τίποτα να χονέψω, παρότι γνωρίζω εδώ και καμιά 35αριά χρόνια (!) πόσο έξυπνος άνθρωπος είναι (σ.σ. κι εκτιμώντας τον για διάφορα πράγματα, αλλά και διαφωνώντας με αρκετές απ' τις επιλογές που είχε κάνει και ως ποδοσφαιριστής), είναι η αδυναμία του να κατανοήσει τη διαφορά ανάμεσα στην προ δεκαετίας διαδικασία "ειδικής εκκαθάρισης", με την σημερινή πρόταση "ξερής" αγοράς ΑΦΜ.    

Άλλο τίποτα δεν σχολιάζω, γιατί του 'χω προτείνει τηλεοπτική συνέντευξη και θέλω να 'χω να ρωτήσω πολλά, αν κάποια στιγμή αποδεχθεί την πρόσκληση...

Απλά θα κλείσω επισημαίνοντας την απεριόριστη εκτίμησή μου στις γραπτές δηλώσεις, γιατί τα γραπτά είναι εκείνα που μένουν, όπως και τα δικά μας και βοηθούν απεριόριστα όταν έρθει η ώρα της κρίσης για τον καθέναν μας!

Α! Κάτι ακόμη... Αν έχω ένα σοβαρό λάθος να του καταλογίσω στη φετινή σεζόν, είναι το γεγονός ότι παρότι το κλίμα στη Σαμαρίνα ήταν διαφορετικό, πολύ πιο προσγειωμένο και δημιουργικό, επέτρεψε στη συνέχεια να γίνει η άνοδος κυρίαρχος στόχος στο στόμα του καθενός μέσα στη ομάδα. Πρώην και επόμενου...