Δείτε σε ένα βίντεο, όλο το υλικό (φάσεις, γκολ, δηλώσεις) που έπαιξε στην TRT για τον αγώνα ΑΕΛ-Νίκη Βόλου 1-1
Κι όμως, απ' τους παίκτες δεν έχω παράπονο, ούτε απ' τον προπονητή... Κι εννοώ απ' την προσπάθειά τους! Γιατί πλέον βλέπω ξεκάθαρα και τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αν διαφωνούν, έχουν δέκα ματς για να μου αλλάξουν γνώμη. Αύριο πάντως...
...με καθαρό μυαλό κι εκμεταλλευόμενοι το επικείμενο ρεπό, θα κοιτάξουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, όπως τουλάχιστον τα τοποθέτησε στο φτωχό μου το μυαλό η εικόνα και το αποτέλεσμα του αγώνα ΑΕΛ-Νίκη Βόλου.
Εκ των προτέρων λέω όμως ότι οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις παύουν να 'ναι συμπτώσεις, με αποτέλεσμα οι ευθύνες να βαραίνουν πλέον πολύ περισσότερο στις πλάτες εκείνων που δεν φρόντισαν να θωρακίσουν αγωνιστικά την ομάδα όπως έπρεπε, την ώρα που έπρεπε!
Φταίει η αδυναμία τους; Φταίει η ανικανότητά τους; Φταίει η κακή αντίληψη για την ποιότητα και το βάθος του ρόστερ σε συγκεκριμένα σημεία του; Θα κοιτάξουμε να το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό, όσο μπορεί ο καθένας απ' τη μεριά του.
Ως τότε όμως, να πω μάνι μάνι ότι:
- Η ισοπαλία δεν είναι κακό αποτέλεσμα από μόνη της. Κακή την κάνουν άλλα κι άλλα, όπως ας πούμε η εμφανής και διαρκής αδυναμία να κερδίσεις ανταγωνιστικό αντίπαλο.
- Ευκαιρίες σαν δυο τρεις απ' αυτές που χάθηκαν σήμερα, χάνονται μια, άντε δυο φορές από ατυχία. Τις άλλες είναι ανικανότητα, μάλλον όχι τόσο τεχνική, όσο λογική και συναισθηματική.
- Η ισοφάριση ήταν μεν δίκαιη, αλλά δεν ήταν δυστυχώς αποτέλεσμα (της ανύπαρκτης μετά το 70') πίεσης στην αντίπαλη εστία (όπως συνέβαινε άλλωστε και ως το 30'). Εξάλλου, αυτό το ομολογουμένως εντυπωσιακό γκολ ήρθε απ' το πουθενά, όπως και ο παίκτης που το πέτυχε.
Κρατάω λοιπόν την ελπίδα που γεννάει: α) το γκολ του Αλεξάντροβιτς για πιθανή ανάστασή του, β) το ντεμπούτο του Τάσου Κρητικού, έστω κι αν στην προκειμένη περίπτωση μας λέει πως ο προπονητής του είδε κι αποείδε και το 'ριξε στα λαχεία γ) το σκαπουλάρισμα της ήττας στην εκπνοή των δύο τελευταίων εντός έδρας αγώνων, που δείχνει ένα πείσμα και δ) η κατανόηση από πλευράς Καβακά, πως αυτή η ομάδα οφείλει εκ των πραγμάτων να κυνηγάει να φτάσει πρώτα τον κόσμο της κι έπειτα τους αντιπάλους. Έναν κόσμο, στον οποίο υποκλίθηκαν προς τιμήν τους και ο προπονητής και ο παίκτης της Νίκης που προσήλθαν στη συνέντευξη Τύπου.
...Αλλά και μιας Νίκης, που την ίδια στιγμή που ο Καβακάς τραβούσε... λαχεία, έβαζε μέσα Λαλίν, Ουέλινγκτον και Χατζή. Να ξέρουμε λοιπόν και τι ζητάμε απ' αυτά τα παιδιά, απόντων τουλάχιστον των Πόνσε, Λιαπάκη και Χασομέρη, αφού Φρανκού και Ραπτάκη ξεχάσαμε πως τους έχουμε στην ΑΕΛ...
Είπαμε όμως... Ένα, ένα από αύριο και με καθαρό μυαλό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου