Ψηφίστε γιατί χανόμαστε, αλλά προσοχή…

Σκόπευα να γράψω περισσότερα όλες αυτές τις μέρες για τις αυριανές πια εκλογές, αλλά δεν τα κατάφερα. Αρκούμαι λοιπόν σε ένα και μοναδικό μήνυμα, που είναι και το σημαντικότερο στην παρούσα συγκυρία... Πηγαίνετε να ψηφίσετε, ώστε στη χειρότερη των περιπτώσεων η μέτρηση που θα προκύψει να είναι σεβαστή, καθώς θα αντικατοπτρίζει την θέληση της πραγματικής πλειοψηφίας του λαού κι όχι του αμετανόητου στρατού των μέχρι σήμερα "κομμάτων εξουσίας". Κι αυτό απαιτείται ακόμη περισσότερο τώρα, γιατί στη διαδικασία εκτός απ' το άνευ προηγουμένου διακύβευμα, παρεμβάλλεται κι ένας ληστρικός εκλογικός νόμος! Καλό είναι λοιπόν να 'χουμε όλοι μας κατά νου ότι...

1) Η αποχή ρίχνει νερό στο μύλο του συστήματος. Έτσι κι αλλιώς, τα κομματόσκυλα δεν απέχουν. Δεν είναι καν μαθηματικά. Για απλή αριθμητική μιλάμε... Αν είμαστε 10 και πάμε όλοι να ψηφίσουμε, οι 2 ψήφοι π.χ. του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, θ' αποτελούν το 20% του συνόλου. Αν όμως πάμε οι 8 κι απουσιάσουν 2 εν δυνάμει αντιδρώντες, αυτομάτως οι 2 ψήφοι θα αποτελούν αντίστοιχα το 25% του συνόλου.

2) Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τα λευκά και τα άκυρα. Ναι μεν θεωρητικά αποτελούν θέση, αλλά δεν προσμετρούνται στο αποτέλεσμα. Αν λοιπόν σε συνέχεια του ανωτέρω παραδείγματος θεωρήσουμε ότι 1 στις δέκα ψήφους είναι λευκή ή άκυρη, τότε αυτομάτως η αναγωγή του αποτελέσματος γίνεται σε σύνολο 7 ψηφισάντων, με συνέπεια οι 2 ψήφοι να δίνουν ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό.

3) Το χειρότερο όλων, με βάση τον εκλογικό μας νόμο, είναι πως στην κατανομή των εδρών εξαιρούνται και όλοι οι ψήφοι των κομμάτων που δεν θα πιάσουν τελικά το 3% για να μπουν στη Βουλή. Αν δηλαδή, συνεχίζοντας το παράδειγμα, 1 ακόμη ψήφος έχει φύγει προς εκτός Βουλής κόμματα, τότε η αναγωγή του αποτελέσματος σε έδρες, γίνεται επί των 6 ψηφισάντων, πιστώνοντας στο κόμμα με τις 2 ψήφους ποσοστό 33,3%. Αυτή βέβαια είναι μεγάλη παγίδα, γιατί κανένα κόμμα δεν είναι εκ προοιμίου βέβαιο ότι θα μείνει εκτός Βουλής. Αφήστε που υπάρχει περίπτωση οι απώλειες σε έδρες των μεγαλύτερων κομμάτων, ανάλογα με την εκλογική περιφέρεια, να είναι μεγαλύτερες αν παρθούν πολλοί ψήφοι από ένα εκτός Βουλής κόμμα, απ' ότι αν πήγαιναν σε κάποιο τρίτο του Κοινοβουλίου! Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα δεδομένο που το καταθέτω γιατί δεν το γνωρίζει ο πολύς κόσμος...

4) Τέλος, το σκάνδαλο των σκανδάλων, προκειμένου να εξαντλούνται τα περιθώρια για την εξασφάλιση των αυτοδύναμων κυβερνήσεων των σωτήρων της χώρας, είναι πως το πρώτο κόμμα σε ποσοστό (όπως αυτό προκύπτει απ’ τα προαναφερόμενα τεχνάσματα, που γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρησιμοποιούνται) πριμοδοτείται με 50 έδρες. Άραγε, όπως καταλάβατε, στην χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, έχουμε 300 βουλευτές μεν, αλλά από αυτούς εμείς ψηφίζουμε κατά πολύ λιγότερους. Κάπου τα 2/3!!! Οι άλλοι είναι… δώρο της εξουσίας προς τον εαυτό της!

Όλα αυτά τα γράφω έχοντας παρακολουθήσει και εκτιμήσει τα λεγόμενα στην προεκλογική εκστρατεία, τα οποία και με προκαλούν να βροντοφωνάξω τα εξής:

- Όχι ρε. Δεν υπάρχουν διλλήματα. Όλα είναι ψεύτικα όπως ήταν πάντα. Αντικειμενικά και με βάση την κοινή λογική, απ’ τη στιγμή που η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, δεν υφίσταται στους κόλπους της και κανενός είδους δίλλημα. Εκτός πια κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλε μας, αν δεν μιλάμε για δημοκρατία…

- Ειδικά μετά τα φετινά ξεφτιλίσματα για το μεσοπρόθεσμο και τη δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου, οι δυο προαναφερόμενοι πολιτικοί αρχηγοί, δεν δικαιούνται να ομιλούν για δημοκρατία. Κομματική πειθαρχία διέταξαν, αυτήν πρεσβεύουν. Εσωκομματικές εκλογές με έναν υποψήφιο έκαναν (σ.σ. ούτε ο Παπαδόπουλος μιλάμε), αυτόν τον τρόπο ξέρουν για να επιβάλλονται… Τα περί εθνικής σωτηρίας, να τα πουν στους… πειθαρχημένους!

- Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις μας οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, οπότε είναι το λιγότερο ανόητο να γίνεται πιστευτό ένα τέτοιο επιχείρημα. Λέτε να ‘μαστε τόσοι πολλοί οι ανόητοι σ’ αυτόν τον τόπο; Τουλάχιστον, αν είναι να ψηφίσει κάποιος έναν εκ των δύο, ας το πράξει για λόγο που θα στέκει. Όχι γι’ αυτόν όμως…

- Για όποιον θέλει πραγματικά να γίνεται πιστευτός όταν μιλάει για εθνικό συμφέρον, δε νοείται αποκλεισμός της πιθανότητας συνεργασίας, ακόμη και με την ελάχιστη προγραμματική σύγκλιση, όταν και όπου αυτή υπάρχει.

- Όσο για όλους τους υπόλοιπους (πλην νοσταλγών), το νου τους για να αξιοποιήσουν την ψήφο που πρέπει να πάρουν και θα πάρουν. Μια ψήφο που επιβάλλεται για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, να σημαίνει ταυτόχρονα και την ανάληψη της ευθύνης απ’ τον ίδιο τον λαό για την όποια ετυμηγορία του! Ναι, κάποτε πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη της επιλογής μας, απαιτώντας πρώτα αλλαγή εκλογικού νόμου και μετά όλα τα υπόλοιπα...

Καλημέρα και εύχομαι σε όλους μας καθαρή συνείδηση όταν βγούμε απ’ το παραβάν…