Βασίλισσα είναι μόνο μια!

Μην την ψάχνεται... Αν θέλει η νύφη, δηλαδή η μια και μοναδική βασίλισσα του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ο γαμπρός, αυτός ο ξεχωριστός κι απίστευτος σε γνήσιο πάθος κόσμος της, είναι σε θέση να σηκωθούν κι απ' τον τάφο ακόμη και να δώσουν το μάθημα που πρέπει σε κάτι γιαλαντζί γαλαζοαίματες τύπου... βορρά. Θα μου πείτε, η Βέροια έφυγε με το βαθμό (2-2) κι έδεσε το γλυκό της. Ε, αυτό λέω κι εγώ... Η πρωτοπόρος του πρωταθλήματος, (αφού προηγουμένως ο προπονητής της έκανε τον πεθαμένο) γύριζε στο τέλος τη μπάλα από πόδι σε πόδι, μην τυχόν και κινδυνεύσει με ήττα, από μια όντως πεθαμένη ως χθες ΑΕΛ, που δικαιούνταν τη νίκη πέρα για πέρα... Όπως φυσικά δικαιούνταν κι οι φίλαθλοι να αναλογίζονται στο τέλος, που θα ήταν σήμερα οι "βυσσινί" στη βαθμολογία, αν τους βλέπαμε συχνότερα τόσο συγκεντρωμένους και αποφασιστικούς!

Ο αγώνας της χρονιάς

Είναι σαφές πως από το πρώτο δευτερόλεπτο είδαμε μεγάλο ματς. Και μάλιστα, στο πρώτο ημίωρο κυρίως από την ΑΕΛ, δεδομένων των βαρών που κουβαλούσαν στην πλάτη οι παίκτες της, μια πλάτη κολλημένη στον τοίχο από καιρό...

Δυναμικό ξεκίνημα, μια σπουδαία απόκρουση του Καντιμοίρη στην κεφαλιά του Χατζή, ένα γκολ - προϊόν πείσματος κι επιμονής και μια ευκαιρία του Μπλέντι, συνέθεταν ένα μενού κυριαρχίας της έδρας. Αγωνιστικά όλα αυτά βασίζονταν στο σωστό πρέσινγκ και στη διαρκή κίνηση των Ζεκίνια και Πίνα, με την απόλυτα θετική στήριξη στους επιτυχημένους συνδυασμούς από τους Καούνο, Μπλέντι και Νεμπεγλέρα, ο οποίος ανέβαινε αφήνοντας τα... μπόσικα στον Χατζή. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο ξεκίνημα των "βυσσινί" στο φετινό πρωτάθλημα, θα πρέπει να γυρίσουμε μέχρι το ματς με την Παναχαϊκή, που απέφερε και την πρώτη εντός έδρας νίκη της σεζόν.

Η μετέπειτα αντίδραση της Βέροιας ήταν φυσικά αναμενόμενη, αφού με την ανάπτυξή της κυρίως στην κόντρα, έδειχνε γιατί εκτός από πρωτοπόρος, είναι και η ομάδα με τις περισσότερες εκτός έδρας επιτυχίες στην κατηγορία. Ωστόσο, δεν θα απειλούσε καν τον Σωτηρίου, αν σε δύο περιπτώσεις δεν έχανε κατά κράτος ο Καρανίκας τον προσωπικό του αντίπαλο. Μια γιατί προτίμησε να σηκώσει το χέρι και να ζητήσει οφ σάιντ αντί να κοιτάξει τη δουλειά του και μια γιατί έφαγε προσποίηση σε ένα τετραγωνικό χόρτου. Απαράμιλλο το πάθος του, αλλά τον παρέσυρε λόγω της απειρίας του κι έτσι, ενώ η ΑΕΛ είχε συνταχθεί αμυντικά και με πιεστικό κέντρο κατάφερνε να ελέγχει την κατάσταση, δέχτηκε πριν την ανάπαυλα μια αναπάντεχη - για τη συγκεκριμένη στιγμή - ισοφάριση.

Στην επανάληψη, έχοντας το ψυχολογικό προβάδισμα, οι φιλοξενούμενοι μπήκαν καλύτερα κι αφού προειδοποίησαν με μια κανονιά του Ολαϊτάν που έβγαλε στο "γάμα" του ο Σωτηρίου, πήραν προβάδισμα στο σκορ μ' ένα τέρμα τυχερό σε δημιουργία, αλλά έξοχο σε εκτέλεση. 

Κάπου εκεί φάνηκαν και τα ψυχικά αποθέματα που είχαν χθες οι "βυσσινί", δεδομένου ότι η κόπωση είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της σε πολλούς απ' τους ανέτοιμους για τέτοιο ρυθμό πρωταγωνιστές της. Σημειώστε πως όλες τις αλλαγές ο Ζιώγας τις έκανε γι' αυτό το λόγο, χρησιμοποιώντας μάλιστα ποδοσφαιριστές που έρχονταν ουσιαστικά απ' το πουθενά, δηλαδή, εξίσου ανέτοιμους για ντέρμπι.

Κι όμως, με κινητήρια δύναμη το ποδόσφαιρο αλάνας του Μπλέντι, που πότε βγαίνει πότε δε βγαίνει, η ΑΕΛ... αναστήθηκε αγωνιστικά κι εκμεταλλευόμενη τις τελευταίες αντοχές του Ζεκίνια, γύρισε στο παιχνίδι, το οποίο με βάση τη φάση του 82' (φάση της χρονιάς στο ματς της χρονιάς για την Football League), θα 'πρεπε να κερδίσει. Μια στο δοκάρι, δεύτερη στο δοκάρι, τρεις και το λουρί της μάνας! Άμα δε σε θέλει, μην τη ψάχνεις την κωλόμπαλα. Στο φινάλε, γι' αυτό και τη λατρεύουμε, όπως λατρεύουν την ΑΕΛ όλοι όσοι βρέθηκαν χθες στο AEL FC ARENA και ίσως για πρώτη φορά φέτος, δεν το μετάνιωσαν ούτε στιγμή...

Υ.Γ.1 Όσο για τον Κώστα Πηλαδάκη (ο οποίος είχε τιμητική στη συνθηματολογία των ενθουσιασμένων κερκίδων), που και πάλι ήταν απών, αυτός έχασε, όχι γιατί δεν έζησε την ατμόσφαιρα, αλλά γιατί δεν ήταν εκείνος που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να βλέπουμε συχνότερα αυτή την ΑΕΛ!

Υ.Γ.2 Μετά από τέτοια ελπιδοφόρα εμφάνιση, την πιο γεμάτη της μετά Κόουλμαν εποχής, θα κάνουμε τουλάχιστον Πασχαλιά κι η ομάδα κι εμείς...

Για την ιστορία…

ΑΕΛ-Βέροια 2-2: 13' Καούνος σουτ, 68' πεν. Ζεκίνια - 41', 53' Κάντι κεφ., σουτ

* Στο 82' διπλό δοκάρι της ΑΕΛ, με Νεμπεγλέρα και Κολοβέτσιο

ΑΕΛ: Σωτηρίου, Καρανίκας, Κατσιαρός (49' Φωτιάς), Κολοβέτσιος, Ψωμάς, Χατζής, Νεμπεγλέρας, Πίνα (57' Χασομέρης), Μπλέντι, Ζεκίνια (83' Λαζιμάν), Καούνος 

ΒΕΡΟΙΑ: Καντιμοίρης, Καλί, Σαμαράς, Μπάρμπας, Μπαργκάν (81' Βεργώνης), Λανγκλέ (84' Λαναρής), Ντιέ, Ολαϊτάν, Κάντι, Καλογέρης, Αμαραντίδης

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Κουτσιαύτης (Άρτας)