Οι πύλες του ανεξήγητου

Αν δεν τις περάσουν πρώτα οι παίκτες και μάλιστα χωρίς επιστροφή, δεν υπάρχει προπονητής για να τους σώσει!

Δεδομένης της παρουσίας νέου τεχνικού στο τιμόνι της ΑΕΛ, δεν μπορεί να αποτελεί μείζον κριτήριο για εκείνον το ματς της Κατερίνης. Ντεμπούτο του ήταν κι έστω κι αν δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου, όλα ήταν μέσα… Και τα καλά και τα άσχημα είναι στο παιχνίδι κάθε «πρώτης». Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι στο ντεμπούτο του Κεχαγιά οι «βυσσινί» νίκησαν! Δεν αρκούσε όμως… Το ζητούμενο είναι να δούμε τι έκαναν από κει και πέρα. Κι από κει και πέρα έκαναν ό,τι και πριν… Μια τρύπα στο νερό ή μάλλον, πολλές τρύπες, αν αναλογιστούμε τα «κουλούρια» με τα οποία γέμισαν τον πίνακα των αποτελεσμάτων τους.

Ιδού λοιπόν το αίνιγμα που καλείται να λύσει στη διάρκεια ο Ζιώγας, βοηθώντας να βρεθεί μια μόνιμη απάντηση…

Πως είναι δυνατόν παίκτες που δεν είναι αδιάφοροι (προσέξτε: 6 ισοπαλίες, όλες με 0-0 και 9 πλέον ήττες, όλες στο γκολ, εκ των οποίων οι 7 με 1-0, δεν προδίδουν αδιαφορία και τεμπελιά, η οποία φαίνεται κατά κανόνα στην άμυνα των κακών ομάδων), έχουν εμπειρία μπολιασμένη με νιάτα στο σύνολό τους, έχουν περισσότερο ταλέντο από πολλούς εκ των συναδέλφων που τους κερδίζουν και κουβαλάνε φανέλα και κόσμο με ειδικό βάρος, να διαγράφουν τέτοια πορεία; Κι ακόμη ειδικότερα… Τι συμβαίνει και δεν πιστεύουν πως μπορούν να βάλουν γκολ, να κερδίσουν μέσα σ’ αυτό το ρεσιτάλ δημιουργίας «άχαστων» (κατά τα άλλα) ευκαιριών, τις οποίες φτιάχνουν με κόπο και σπαταλάνε τόσο εύκολα το τελευταίο δίμηνο;

Είναι σαφές και τελικά, αυτονόητο, να πούμε ότι η ΑΕΛ δεν είναι αυτή που πρέπει, γιατί η διοίκησή της φρόντισε άλλη ομάδα να προετοιμάσει καλοκαίρι και φθινόπωρο κι άλλη να κατεβάσει στα 2/3 του πρωταθλήματος! Αρκεί όμως, από κει και πέρα, η επίκληση του άγχους, της ατυχίας ή της ανικανότητας, για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι οι «βυσσινί» δεν έχουν άλλους 10-12 βαθμούς, τους οποίους δικαιούνταν με βάση την προσπάθειά τους το τελευταίο καταστροφικό δίμηνο; Αν δεν δοθεί άμεσα απάντηση και παραμείνουμε αιωρούμενοι στις πύλες του επιθετικού ανεξήγητου, «πετώντας» βαθμούς, τη βάψαμε… 

Μετά το Μιχάλη, ο… Κώστας!!!

Όπως αντιλαμβάνεστε, αν δεν βρεθεί άκρη για το γκολ κι εν γένει το αποτέλεσμα, μ’ ολόκληρο «καγκελάριο» στο τιμόνι (σ.σ. που σύμφωνα με πρώην συμπαίκτη του στα ‘80s, είναι βέβαιο πως θα προσδώσει την μέγιστη αγωνιστικότητα στην ομάδα), τότε δεν έχουμε άλλη επιλογή απ’ το να καλέσουμε τον Κώστα… Ποιόν Κώστα; Μα τον Χαρδαβέλλα φυσικά, που ‘χει πάρει και το «κολάι» με τ’ ανεξήγητα! ΑΕΚτζής μεν, «ειδικός» δε…