Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κερδίσει χθες την ΑΕΛ...
...και κέρδισε, οπότε κάτω απ' αυτό το πρίσμα δεν έχει νόημα να μπούμε σε διαδικασία κριτικής του αγώνα συνολικά, καθώς η μορφή του κι εν μέρει το τελικό αποτέλεσμα, δεν καθορίστηκαν αποκλειστικά απ' την αγωνιστική διάθεση και την απόδοση των δύο ομάδων.
Μένω λοιπόν σε όσα στοιχεία εντόπισα στην εμφάνιση των "βυσσινί" κατά το πρώτο ημίχρονο, καθώς στην επανάληψη με δέκα παίκτες και υπό τις δεδομένες συνθήκες, αναφορικά με την ποιότητα των παικτών, την συμπεριφορά των πάντων στην συγκεκριμένη έδρα και φυσικά την στάση του διαιτητή, δε βλέπω τι διαφορετικό θα μπορούσε να κάνει η φετινή ΑΕΛ!
Στο πρώτο ημίχρονο λοιπόν, είδα στην ομάδα κάποια χαρακτηριστικά για τα οποία οφείλω να δώσω credit στον Φέστα, πιστώνοντάς του το καλό διάβασμα του αγώνα και την κατάλληλη προετοιμασία της ομάδας τόσο στο επίπεδο της τακτικής όσο και της ψυχολογίας των παικτών...
Πιο συγκεκριμένα, δεν φοβήθηκε και ξεκίνησε το ματς με την επιθετικογενή ενδεκάδα που αντιμετώπισε μια εβδομάδα πριν τον Πανιώνιο, φυσικά με τον Ακόστα στη θέση του τραυματία Κοέφ, όπως ακριβώς έγινε μετά το πρώτο 20λεπτο του αγώνα με τους "κυανέρυθρους"... Που σημαίνει, τετράδα πίσω στην ευθεία, ένας καθαρός κόφτης (Φατιόν) και δύο εσωτερικά χαφ με δημιουργικές ικανότητες (Ακόστα, Μιλοσάβλιεβιτς), σ' ένα καθαρό 4-3-3!
Το μόνο που φυσιολογικά άλλαξε ήταν η τακτική θέση στο γήπεδο... Η ομάδα στήθηκε στο μισό, έκανε ψυχωμένη άμυνα έως και το 1/3 του τερέν όταν οι γηπεδούχοι κυκλοφορούσαν καλά τη μπάλα, με τη μεγάλη διαφορά να εντοπίζεται σ' αυτό που προσπαθούσαν όταν γινόταν κάτοχοί της. Σε αντίθεση δηλαδή με άλλα εκτός έδρας ματς, με αρνητικό αποκορύφωμα εκείνο της Τρίπολης, αντί να διώχνουν όπως-όπως απ' την περιοχή, επεδίωκαν να βγάλουν σωστά την πρώτη πάσα, ώστε να αναπτυχθούν επιθετικά...
Η φάση του περίφημου γκολ του Νούνιτς, ήταν πραγματικά εξαιρετική δημιουργικά κι όχι μόνο στο τελείωμά της κι είμαι βέβαιος πως μέσα κι από αρκετά λάθη, οι "βυσσινί" θα 'χαν φτάσει κι άλλες φορές απειλητικά μπροστά στον Πασχαλάκη. Μόνο που δυστυχώς ήταν εκείνοι τα μόνιμα θύματα των υποδείξεων του ρέφερι σε κάθε προσωπική μονομαχία πάνω απ' τη μεσαία γραμμή, νιώθοντας ταυτόχρονα την ασυλία από κάρτες που απολάμβαναν οι γηπεδούχοι απ' τον Κοτσάνη σε κάθε βίαιο μαρκάρισμά τους, μέσα κι έξω απ' τη φάση!
Έχω δε την αίσθηση πως εκείνο που επεδίωξε ο Ιταλός κόουτς ήταν να εκμεταλλευτεί το υπέρμετρο άγχος των παικτών του ΠΑΟΚ και τον πάντα υπερβάλλοντα ζήλο τους, που μαθηματικά θα τους οδηγούσε σε σωρό από τακτικά λάθη στην επανάληψη, στην περίπτωση φυσικά που δεν ερχόταν εκείνη η αποφράδα φάση των καθυστερήσεων του ημιχρόνου, που έφερε την ισοφάριση και το αριθμητικό μειονέκτημα μαζί...
Αλήθεια είναι πως είχα χρόνια να δω την ΑΕΛ να δυσκολεύει πραγματικά τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα κι ελπίζω όλο αυτό, όπως αναλύθηκε παραπάνω, να 'ναι δείγμα της εξέλιξης που εντοπίζεται τον τελευταίο μήνα στην ομάδα και της σταθεροποίησης ενός αγωνιστικού κορμού, με εξαίρεση πάντα το ματς της Τρίπολης και ταυτόχρονα, μήνυμα πίστης για αποτέλεσμα την ερχόμενη Κυριακή κόντρα στην ΑΕΚ!
ΥΓ1: Στην επανάληψη φυσικά η αναμενόμενη είσοδος του Γκόλια αντί του Μπαρκάν, σήμαινε εξ' ορισμού κλείσιμο στα καρέ, μ' έναν λιγότερο μπροστά να δίνει μάχες, να κερδίζει φάουλ, ανάσες και να εκνευρίζει τον αντίπαλο. Και πάλι, χρειάστηκε μια θαυμαστή κάθετη ασίστ στην τρύπα της βελόνας για να νικηθεί η άμυνα κι ο Κρίστινσον. Ίσως περίμεναν μια ακόμη γιόμα και την έφαγαν σ' εκείνη τη φάση...
ΥΓ2: Παρότι θεωρώ εξ' αρχής καθοριστική για το ματς την διαιτησία Κοτσάνη, δεν ασχολούμαι παραπάνω μαζί του... Ο ένας λόγος είναι η γραφικότητα με την οποία επέλεξε η ΠΑΕ να τον αντιμετωπίσει, σχολιάζοντας... επισήμως τις υποδείξεις του στη διάρκεια του αγώνα. Τα 'λεγα για τον Πανόπουλο, δεν θ' αλλάξω άποψη πίσω-πίσω... Κι ο άλλος είναι πως βλέποντας τι γίνεται στο φετινό πρωτάθλημα, δεν είχα το ματς της Τούμπας σε κανέναν λογαριασμό. Έχω όμως αυτό με την ΑΕΚ, γι' αυτό και μ' ενδιέφερε περισσότερο να δω αν είναι η ομάδα μπορεί... Νομίζω λοιπόν ότι το είδα, όπως είδα δυστυχώς και το αποκορύφωμα της αερολογίας στην "απειλή" του μεγαλομετόχου για παράδοση δελτίων και μη κάθοδό της στο γήπεδο. Η διαμαρτυρία είναι εύλογη για μια ΠΑΕ που βλέπει να 'ρχονται τα ίδια την ερχόμενη Κυριακή ή την μεθεπόμενη στο Καραϊσκάκη (τι, όχι;)... Για τον τρόπο της μιλάμε!!!
ΥΓ3: Είναι δεν είναι λάθος πάντως ο τρόπος σχετικά με την ομάδα, λέει δεν λέει πολλά, με συνέπεια να χάνει εντυπώσεις αντί να κερδίζει, στη τελευταία (ως τώρα) σημερινή του προσωπική δήλωση, υπάρχει περιεχόμενο και μάλιστα σοβαρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου