Επαγγελματικοί λόγοι μ' έφεραν πρόσφατα στο Αλκαζάρ, για να παρακολουθήσω για πρώτη φορά...
...αγώνα γυναικείου ποδοσφαίρου και μάλιστα Α' Εθνικής! Η ΑΕΛ φιλοξενούσε τον Ατρόμητο, κάνοντας ντεμπούτο με τις νέες της εμφανίσεις και παρουσιάζοντας ταυτόχρονα το νέο της χρυσό χορηγό για τη φετινή σεζόν, τις "Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις ΚΟΥΚΟΣΙΑ", μια συμφωνία την οποία συνέβη να διαχειριστώ προσωπικά μέσω της παράλληλης συνεργασίας μου με την A.n.d. Communication του φίλου Αποστόλη Νταϊλιάνη κι έγινε αφορμή να προβληματισμό σοβαρά για κάτι που ως χθες το περνούσα στα ψιλά.
Ομολογώ λοιπόν πως εξεπλάγην όταν αντίκρισα τις παίκτριες της αντίπαλης ομάδας, του Ατρομήτου θυμίζω, καθώς λόγω της σχετικής επαγγελματικής διαστροφής το μάτι μου πήγε κατ' ευθείαν στις εμφανίσεις... ΟΠΑΠ μπροστά στην αγωνιστική φανέλα κι ΕΤΕΚΑ στην πλάτη των ρούχων αποστολής!!!
Αμέσως αναρωτήθηκα τι άραγε ανταγωνίζονται παλεύοντας με νύχια και δόντια ανάμεσα σε συμπληγάδες αυτά τα κορίτσια της ΑΕΛ, της Ερασιτεχνικής ΑΕΛ και τα στελέχη αυτής της συγκεκριμένης γυναικείας ομάδας, που 4-5 χρόνια τώρα αλωνίζουν τα γήπεδα όλης της χώρας, εκπροσωπώντας επάξια το σήμα, τον σύλλογο και την Λάρισα ολόκληρη, σε κορυφαίο για την Ελλάδα επίπεδο.
Κι έπειτα σκέφτηκα την αξία της χορηγίας της Λένας Κουκόσια στην συγκεκριμένη περίπτωση κι όλων των τοπικών επιχειρήσεων που διέπονται από χορηγική λογική και στηρίζουν τις προσπάθειες που γίνονται για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό της πόλης και κάθε επαρχιακής πόλης... Ειδικότερα μάλιστα όταν η ομάδα που στηρίζουν ξεφεύγει απ' τα όρια του νομού και της Περιφέρειας, όπως συμβαίνει με την γυναικεία ομάδα της ΑΕΛ, η αξία της πρωτοβουλίας τους εκτοξεύεται γεωμετρικά κι αποκτά πραγματικά άλλη διάσταση. Γίνεται από απαραίτητη... πολύτιμη!!! Γίνεται η σφεντόνα στο χέρι του Δαβίδ, το τουφέκι στο χέρι του καλού σκοπευτή, απέναντι στα πολυβόλα που έχει ν' αντιμετωπίσει για να επιβιώσει!!! Γίνεται η ελπίδα του για επιβίωση και το μοναδικό του όπλο για την διεκδίκηση της νίκης κι εν τέλει της ίδιας της ύπαρξης του αθλητή, της ομάδας και πάει λέγοντας...
Γι' αυτό στην
αρχαία Ελλάδα οι χορηγοί θεωρούνταν ιερά πρόσωπα!!! Γιατί χωρίς τη συνδρομή τους
δεν θα γίνονταν αγώνες, τελετές και λειτουργίες (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ). Όλα εκείνα δηλαδή που διασφάλιζαν τότε τη δικαιοσύνη
και την κοινωνική συνοχή και σήμερα διασφαλίζουν κατ' ελάχιστο την ψυχική ισορροπία εκατομμυρίων ανθρώπων, που ένας Θεός ξέρει που θα εκτόνωναν την ενέργειά τους αν δεν του απορροφούσε η δραστηριότητα ενός σωματείου στο γήπεδο, στον στίβο ή στη θεατρική σκηνή!
Μόνο που τότε, κατέληξα να σκέφτομαι, η ιερότητα προσέδιδε στους χορηγούς κι εγγυημένα ανταποδοτικά οφέλη όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής, αλλά και οικονομικής και κοινωνικής ζωής, καθώς χορηγική συνείδηση δεν είχε μόνο εκείνος που χορηγούσε, αλλά κι όλοι όσοι απολάμβαναν την χορηγία είτε ως συμμετέχοντες, είτε ως θεατές... Είναι άραγε αντιληπτή σήμερα στον μέσο φίλαθλο κι ευρύτερα στον μέσο πολίτη, η αξία της χορηγικής λογικής και η ανάγκη έμπρακτης ανταπόδοσης προς τον χορηγό της προσφοράς, ώστε να νιώθει την δυναμική επιβράβευσης της πρωτοβουλίας του, για να την επαναλάβει ξανά και ξανά;
Δεν γνωρίζω ακόμη, παρά περιμένω να ξυπνήσει για τα καλά μέσα μου ο ρεπόρτερ και να πιάσω να ρωτήσω έναν-έναν όλους εκείνους που δεν αρκούνται σε μια απλή διαφήμιση της επιχείρησής τους κι επιλέγουν να προβάλλονται προσφέροντας ουσιαστικό αντίκρυσμα, αν παίρνουν πίσω απ' τον κόσμο μ' οποιονδήποτε τρόπο όσα προσδοκούν σε οποιοδήποτε επίπεδο... Ως τότε, μένω στο "πρέπει"!!!
Σημειώστε πως δεν τόλμησα καν να ψάξω τις πηγές άντλησης εσόδων γυναικείων ομάδων σαν του ΠΑΟΚ και του Άρη, ακόμη και των Ελπίδων Καρδίτσας, που έφτασαν πρόσφατα ως το Champions League, απολαμβάνοντας μέχρι και το προνόμιο της παραγωγής στην πόλη τους διαδικτυακής εκπομπής αποκλειστικά για το γυναικείο ποδόσφαιρο, κάτι που φυσικά κανείς μας δεν σκέφτηκε ως τώρα να κάνει εδώ στη Λάρισα... Μιας εκπομπής που χθες μόλις είχε αφιέρωμα στην ΑΕΛ...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου