Παρακολουθώντας πέρυσι για προσωπικούς λόγους τις προπονήσεις 9χρονων παιδιών...
...σε τμήμα ποδοσφαιρικής Ακαδημίας, είδα πολλές φορές τους πιτσιρικάδες, όταν η μπάλα σηκώνονταν ψηλά, να σηκώνουν ασυναίσθητα κι αυτοί τα χέρια για να προφυλάξουν τα πρόσωπά τους.
Την πρώτη φορά ο προπονητής σταμάτησε τη φάση και τους εξήγησε ότι αν η μπάλα βρει στο χέρι τους είναι φάουλ ή πέναλτι, ανεξάρτητα απ' την πρόθεση που έχουν. Να προστατέψουν δηλαδή τον εαυτό τους απ' το χτύπημα τη μπάλας.
Την δεύτερη φορά έπραξε το ίδιο, κάνοντας αναπαράσταση της φάσης και μιλώντας σε πιο απόλυτο τόνο.
Την τρίτη φορά, που η μπάλα ερχόταν από κόρνερ μέσα στην περιοχή, έδωσε πέναλτι!!!
Αν είναι τώρα να κάθεται ο Αντωνίου κι εμείς μαζί, να εξηγούμε στον Κούνιτς ό,τι κάνει ο προπονητής μιας Ακαδημίας σε 9χρονα παιδιά, χέσε ψηλά κι αγνάντευε...
Ειλικρινά, δεν έχω καμία πρόθεση να στοχοποιήσω τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΛ για το λάθος του, που ήταν διπλό στη φάση του τρίτου γκολ του Παναθηναϊκού, καθώς ο ίδιος υπέπεσε στο φάουλ όταν προσπάθησε να βγάλει τη μπάλα μπροστά με ατομική ενέργεια κι όχι με την εύκολη πάσα που είχε να δώσει.
Στοχοποιώ όμως την ηλιθιότητα, όπου κι αν την βλέπω μέσα στο γήπεδο. Κι αυτή η ενέργεια του Κούνιτς (όχι ο ίδιος, αφού ίσα-ίσα θεωρώ πως σ' αυτό το ματς έπρεπε να παίζει απ' την αρχή) ανήκει σ' αυτήν ακριβώς την κατηγορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου