Επειδή όλα έχουν τα όριά τους, είναι και για μένα αδύνατο να μην αντιδράσω...
...στο τεράστιο ψέμα που ακούστηκε στη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συνέντευξης Τύπου των εμπλεκομένων κυβερνητικών και υπηρεσιακών στελεχών, σ' αυτή την τραγική ιστορία της αντιμετώπισης της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι!!!
Μικρότερα ψέματα δεν μπορώ να διαπιστώσω αν ειπώθηκαν. Δεν ήμουν εκεί, δεν είχα την αντικειμενική ευθύνη των αρμοδίων υπουργών και των υπηρεσιακών αρχηγών και δεν μπορώ να ξέρω. Θεωρώ όμως πως ακόμη κι ένα μικρό παιδί, δεν μπορεί να δεχθεί ως αλήθεια πως ο κ.Τόσκας "ψάχνει το λάθος και δεν το βρίσκει", παρότι ο ίδιος είναι που δηλώνει πως "σίγουρα θα 'γιναν κάποια λάθη", τα οποία προφανώς θεωρεί τόσο επουσιώδη που όχι μόνο δεν τα ονοματίζει, αλλά τα απαλείφει απ' την ατζέντα και την ουσία της κουβέντας περί ευθυνών.
Πες βρε άνθρωπε ότι έγινε κακή εκτίμηση στην αρχή, πριν πάρει διαστάσεις η λαίλαπα και σας κάψουν τον κώλο οι ακραίες - δεν λέω, έτσι ήταν - συνθήκες. Πες ότι μέχρι να ισορροπήσουμε τις δυνάμεις μεταξύ Κινέτας και Μαραθώνα χάσαμε πολύτιμο χρόνο. Πες ότι έγινε κακή εκτίμηση και στην πορεία κι έτσι δεν σημάνατε έγκαιρα τον απαιτούμενο συναγερμό για να μαζευτούν από νωρίς θαλάσσια μέσα και να μαζέψουν τον κόσμο αποκλειστικά απ' τα κύματα, αλλά ψύχραιμα και συντεταγμένα!
Κι εσύ αρχηγέ της Πυροσβεστικής μη μου λες πως θα ξανάκανες τα ίδια. Δεν μπορεί να 'ναι μέχρι εκεί οι δυνατότητες της υπηρεσίας. Οι δικές σου ίσως...
Κι εσύ αρχηγέ της Αστυνομίας, που σωστά έκλεισες τη λεωφόρο Μαραθώνος, μη μου λες ότι έκλεισες και την είσοδο προς το Μάτι κι άφησες μόνο την έξοδο, γιατί σίγουρα, πριν κλείσεις την είσοδο κι αφού δεν περίμενες τη φωτιά να πηδήξει τον δρόμο, έδινες την παραλιακή του Ματιού σαν εναλλακτική διαδρομή! Τόσες ρημάδες μαρτυρίες υπάρχουν...
Προσωπικά, δεν θέλω καμιά συγνώμη. Ήθελα όμως να μου πουν πως σώσαμε μεν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, αλλά αν κάναμε κι αυτό οι νεκροί δεν θα 'ταν 83, αλλά 82!!! Απαιτώ δηλαδή να μην επιχειρούν να με κοροϊδέψουν, όπως αισθάνθηκα χθες ότι συμβαίνει... Ούτε φυσικά να επιχειρούν τέτοιες στιγμές να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον. Στην αιτία ας πούμε της πυρκαγιάς... Όπως σωστά είπε κάποιος, άλλο γεγονός η αιτία της πυρκαγιάς, που μπορεί όντως να 'ταν κι εμπρησμός κι άλλο γεγονός η εξέλιξη και η αντιμετώπισή της.
Όσο για τον πρωθυπουργό, που σωστά δεν έκανε δεκτή την παραίτηση Τόσκα την ώρα της μάχης, ελπίζω να την κάνει τώρα, που παύουν σιγά-σιγά τα... πυρά. Οτιδήποτε άλλο θα 'ναι πρόκληση!
Εκτός όμως απ' το μεγάλο ψέμα εκείνων κι αφού επιζητούμε αλήθειες, οφείλουμε πρώτα και κύρια να αποδεχτούμε τη δική μας αλήθεια ολόκληρη. Την αλήθεια που αποτύπωσε ο Τάκης Κουρής, γιος του αείμνηστου πτέραρχου Νίκου Κουρή και την οποία εντόπισα σε "ποστάρισμα" του συναδέλφου Στράτου Σεφτελή στο facebook:
“Μια προσωπική εμπειρία, ένα μόνο μικρό κομματάκι στο τεράστιο ψηφιδωτό των «γιατί», της προχθεσινής τραγωδίας στην Α. Αττική.
Ο παππούς μου υπάλληλος της τότε εταιρίας λιπασμάτων ήταν και μέλος συνεταιρισμού των εν λόγω υπαλλήλων. Ο συνεταιρισμός αυτός αγόρασε έκταση στο Μάτι, δασική περιοχή, εκτός σχεδίου και μοίρασε οικόπεδα στους δικαιούχους. Το οικόπεδο λοιπόν του παππού μου που κληρονόμησε η μητέρα μου δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί για ανέγερση οικοδομής, έτσι τουλάχιστον νόμιζαν οι "αφελείς" γονείς μου. Έλα όμως που στην περιοχή άρχισαν σταδιακά να ξεπηδούν με αυξανόμενο ρυθμό σπιτάκια, σπίτια, βίλες. Παράλληλα οι αρχές (πολεοδομία, δήμος, αστυνομία), έπεφταν θύματα... ομαδικής επιδημίας όρασης και ακοής: Δεν έβλεπαν και δεν άκουγαν τίποτα για αυθαίρετα....
Αφού λοιπόν κατασκευάστηκαν τα σπίτια, "αδιάφθοροι" γιατροί εξέδιδαν πιστοποιητικά βαριάς ασθένειας για τους ιδιοκτήτες που με την σειρά τους τα προσκόμιζαν σε ¨αδιάφθορους" υπάλληλους του δήμου, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ και έτσι οι κατοικίες τους αποκτούσαν φως, νερό ,τηλέφωνο. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε οικισμός. Ο πατέρας μου μη θέλοντας φυσικά να παρανομήσει και βλέποντας την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί, εισηγήθηκε στους αρμόδιους να κινήσουν τις προβλεπόμενες διαδικασίες ώστε ο οικισμός να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης. Η ένταξη στο σχέδιο πόλης σήμαινε ότι οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να συνεισφέρουν γη και χρήμα για να δημιουργηθούν κάποιες υποδομές όπως δρόμοι μεγαλύτερου πλάτους για να μπορεί πχ να εκκενωθεί η περιοχή με μεγαλύτερη ασφάλεια, να μπορούν να εισέρχονται σ αυτούς τα πυροσβεστικά οχήματα, να κατασκευαστούν πυροσβεστικοί κρουνοί κλπ. Μόλις όμως οι "αυθαίρετοι" αντιλήφθηκαν τις κινήσεις αυτές αντέδρασαν δυναμικά. Γιατί να πληρώσουν αφού είχαν όλα τα χρειαζούμενα ή έτσι νόμιζαν....
Το πολιτικό σύστημα, σε γενικό και τοπικό επίπεδο, ζύγισε τα πράγματα και αφού είδε ότι σε ψήφους οι ¨αυθαίρετοι" υπερτερούσαν σημαντικά των "νομιμοφρόνων" διατήρησε την κατάσταση αμετάβλητη. Οι γονείς μου απηυδισμένοι και απογοητευμένοι, με την πρώτη ευκαιρία ξεφορτώθηκαν το οικόπεδο για ένα κομμάτι ψωμί. Τραγική σύμπτωση. Την ημέρα και την ώρα που ο πατέρας μου όδευε στην τελευταία του κατοικία, η πύρινη λαίλαπα κατέστρεφε τον οικισμό, στέλνοντας δεκάδες από τους τέως γείτονες του να τον συνοδεύσουν στο μεγάλο αυτό ταξίδι.....”!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου