Καλά... ξεμπερδέματα!!! (video)

Πριν από μια εβδομάδα έγραψα όσα είχα να γράψω κι έκλεισα τον υπολογιστή. Είπα να μην επιβαρύνω άλλο το κλίμα στη διάρκεια των ημερών, επιμένοντας σε πράγματα που έτσι κι αλλιώς, ο πολύς κόσμος άρχισε έστω κι αργά να καταλαβαίνει για το σημερινό καθεστώς της ΑΕΛ...

Ή μάλλον, άρχισε να καταλαβαίνει πολύ, πάρα πολύ αργά, όπως αντιλήφθηκα στη διάρκεια των ραδιοφωνικών εκπομπών της ίδιας εβδομάδας, όπου φυσικά, έχοντας συμβατική υποχρέωση, δεν σταμάτησα ποτέ να λέω την άποψή μου, όσο πιο ψύχραιμα μπορώ! 

Έτσι, ψύχραιμα αλλά καίρια, θεωρώ ότι σχολίασα και σήμερα το βράδυ από τηλεόρασης το ματς στο Βόλο, που κατ' εμέ, γύρισε την ομάδα αγωνιστικά δυο μήνες πίσω, στο πρώτο ματς κυπέλλου στο Αλκαζάρ! 

Χωρίς να 'χω σταθεί επιμέρους στη διαρροή της ενδεκάδας απ' την Τρίτη, όταν το ρεπορτάζ της "αρχαιοτέρας" έδινε μοναδική αλλαγή τον Μπιλά αντί του Μπλέντι (σ.σ. δεν στέκομαι ούτε στο τι δουλειά είχε ο Καμερουνέζος σε ματς που θα 'χε αρκετή δύναμη), αφού προηγουμένως δεν πέρασε στην κοινή γνώμη το τέχνασμα Δεινόπαπα και χωρίς να αναδείξω πέραν του δέοντος την υπόθεση με τον αποκλεισμό και μετέπειτα συμμετοχή του Βερντού στην αποστολή (και την απόσυρση του Κουρτεσιώτη, για να χρησιμοποιηθεί τελικά ως μπακ ο Μελισσάς), δεν μπορώ να μην σημειώσω πως αυτή η ΑΕΛ του Γράφα (;), του Αναστασιάδη (;) κι εν τέλει του Πλεξίδα, έμοιαζε πολύ περισσότερο μ' εκείνη που παρουσίασε ο Βοσνιάδης στο πρόσφατο 0-1, παρά με την άλλη που είδαμε απ' το 0-0 της ρεβάνς και μετά...  

Δεν στέκομαι φυσικά στα πρόσωπα, αλλά στο συντηρητικό πλάνο με το οποίο παρατάχθηκαν οι παίκτες και στην ανύπαρκτη ψυχολογία με την οποία αντιδρούσαν στην πορεία του ματς! Όταν επί μέρες, εβδομάδες και μήνες δέχονται να είναι έρμαιο των αλλοπρόσαλλων διαθέσεων του ενός, σμπαραλιάζοντας την προσωπικότητά τους, πού να την βρουν για να τη βγάλουν στο γήπεδο όταν τη χρειαστούν;

Κι εδώ είναι τώρα το θέμα... Να 'χεις και προπονητή (λέμε τώρα) και ποδοσφαιριστές, αλλά να ξέρεις πως υπεύθυνος για όλα είναι εκείνος που δεν δίστασε απ' τη πρώτη στιγμή (8 Αυγούστου 2013 στο "Ιμπέριαλ") να πει πως οι ομάδες πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα του προέδρου τους! Βάλτε με το νου σας δηλαδή ποιόν χαρακτήρα μπορεί να 'χει αυτή η ομάδα και πως μπορεί να τον αντιλαμβάνονται όσοι τον αποδέχθηκαν "με τα ελαττώματά του"... 

Τι κάνεις λοιπόν τώρα για ν' αντιδράσεις; "Μπούκες" στα ξενοδοχεία, χτυπώντας το... σαμάρι; Για να φοβηθεί ποιός; Ούτε προπονητής είναι, ούτε παίκτης, ούτε απλό στέλεχος, ούτε (μόνο) χρηματοδότης, για να 'ναι αναλώσιμος! Πλέον, δεν υπάρχουν καν στελέχη για να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα κι αυτά που απέμειναν κρύβονται... Είναι όμως ιδιοκτήτης της ΠΑΕ κι ας μην αρέσει πια σε πολλούς, κάποιοι εκ των οποίων τον κράζουν βερεσέ κι ανερυθρίαστα στα ΜΚΔ, παρότι πέρυσι δέχτηκαν να παραστήσουν τις θεσμικές... μαριονέτες!

Σ' αυτό το τοπίο, είναι φυσικά ψύλλος στ' άχυρα η κουβέντα για τα ανύπαρκτα άκρα, την περιορισμένης διάρκειας κι επιλογών μεσαία γραμμή, που απ' το 30' και μετά άρχισε να παραδίδει σταδιακά το πνεύμα της ή την ατομική απόδοση των παικτών, κάποιοι εκ των οποίων είναι γεγονός πως δεν βλέπονταν...

Τι άλλο να πω λοιπόν μέρα που είναι, εκτός από... "καλά ξεμπερδέματα";