Τις δυσκολίες (και) του φετινού πρωταθλήματος της Football League τις έχω επισημάνει από πολύ νωρίς, όπως είχα άλλωστε και τις ενστάσεις μου για την υπεραισιοδοξία των πολλών πριν τα ματς με το Βόλο. Ελπίζω λοιπόν τώρα, που στην τότε "σφαλιάρα" ήρθαν να κουμπώσουν και τα πρώτα αποτελέσματα των ομίλων του κυπέλλου, να έγινε κατανοητό και στον τελευταίο εξ ημών, πως...
...η ΑΕΛ δεν θα παίξει μόνη της στο πρωτάθλημα και πως όσο καλή και να είναι ή να γίνει τελικά, θα πρέπει βαδίσει δρόμο (και όχι ράγες τραίνου) γεμάτο από αξιόμαχους αντιπάλους. Και μάλιστα αντιπάλους καλούς όπως λένε όχι μόνο τα σκορ, αλλά και οι εμφανίσεις της ΑΕΚ στην Κομοτηνή, της Καλαμαριάς με τον ΠΑΟΚ στο γεμάτο από "μπαόκια" Καυταντζόγλειο, των Χανίων στο Αγρίνιο και φυσικά, του Τυρνάβου στη Μυτιλήνη ή του Φωστήρα στη Ν.Σμύρνη, ακόμα και της Παναχαϊκής κόντρα στα Δεύτερα του Ολυμπιακού ή της Ζακύνθου με τον ΟΦΗ (κι όλο και κάποιον θα ξεχνάω).
Καιρός είναι λοιπόν, δεκαπέντε μέρες πριν την πρεμιέρα, να κουνήσουμε λίγο το κεφάλι για να 'ρθει το μυαλό στη θέση του, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει ν' αφήσουμε κατά μέρος τους... περιπάτους και να ετοιμαστούμε για "μάχες", πολλές "μάχες"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου