Αγίου Αχιλλίου χθες κι αναρωτιόμουνα αν η πόλη μου έχει και κάποιον πραγματικό λόγο να γιορτάζει μαζί με τον πολιούχο της. Πείτε με «άρρωστο» αν θέλετε, αλλά όσο κι αν έψαξα βρήκα μόνο έναν. Αυτόν που ακούει στο όνομα ΑΕΛ κι αποτελεί…
…όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, το κυρίαρχο σύμβολο ολόκληρης της Λάρισας εδώ και πέντε δεκαετίες! Ναι, η ΑΕΛ, που έβαλε φτερά στο άλογο που κοσμεί το σήμα της πόλης και το σήκωσε στον έβδομο ουρανό...
Σ’ αυτήν λοιπόν, στη βασίλισσα της καρδιάς μας, ήταν αφιερωμένο
και το θέμα-ντοκιμαντέρ, που παρουσίασε η TRT την Κυριακή του Θωμά 27 Απριλίου και
σε επανάληψη την Πρωτομαγιά, ανήμερα της επετείου των 26 χρόνων απ’ την κατάκτηση
του πρωταθλήματος.
Δείτε το, μήπως και καταλάβετε όσοι δεν παίρνετε από λόγια,
για ποια ομάδα μιλάμε κι αναρωτηθείτε αν της αξίζουν όσα περνάει κι ακόμη
περισσότερο, αν της αξίζουν αυτοί που την διεκδικούν, διεκδικώντας μαζί και το μέλλον της.
Κι εμείς εδώ είμαστε πάλι από σήμερα και θα τα ξαναπούμε…
Υ.Γ.1: Αναφορικά με το βίντεο, είναι παραγωγής της TRT κι
έχει ως άξονες τους τρεις τίτλους, που λάμπουν με τη μορφή αστεριών στη φανέλα της
ΑΕΛ. Το δε ανέβασμά του στο διαδίκτυο, ήταν απαίτηση εκατοντάδων φίλων, κυρίως όσων
δεν είχαν την ευκαιρία να το δουν στις τηλεοπτικές προβολές.
Υ.Γ.2: Έστω και για ένα 48ωρο, πρόλαβα να αναρτήσω τις κάρτες
τριων ανθρώπων που έχω λόγους να πιστεύω πως αξίζει να ψηφιστούν απ’ όποιον
επιλέξει την παράταξή τους. Τυγχάνει να τους γνωρίζω προσωπικά, έχοντας
διαφορετικού είδους σχέση με τον καθέναν, με συνέπεια να ‘χω και επίγνωση της ευθύνης
αυτού που γράφω. Καλή τους δύναμη και φυσικά, καλή τους επιτυχία…
Υ.Γ.3: Ελπίζω να σας έλειψε το blog, όσο έλειψε και σ’ εμένα η γραπτή μας επικοινωνία. Μου 'κανε εντύπωση πάντως, που απ' όσους με πλησίασαν να με ρωτήσουν γιατί έχω δυο μήνες να γράψω, μόνο ένας πιτσιρικάς υπέθεσε την ορθή αιτία. Να 'ναι καλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου