Υπογραφή... Βαγγέλης!

Τώρα δηλαδή να μην το πω; Θα το πω... Πώς από εκείνα τα δύσμοιρα χρόνια που η ΑΕΛ έψαχνε μάταια ιδιοκτήτη, έμεινε στην ιστορία η φράση* "με λένε Βαγγέλη"; Ε, η σημερινή εποχή, που ο χρηματοδότης ήρθε και τη βρήκε αντί να τον ψάξει, μπορεί άνετα πλέον να περάσει στην ιστορία ως...

..."ΥΠΟΓΡΑΦΗ... ΒΑΓΓΕΛΗΣ"!

Μεγάλη βέβαια η ευθύνη που παίρνει ο Πλεξίδας, δεδομένης της γνωστής ρήσης για την προσοχή που οφείλουμε πριν τη βάλουμε. Κι εκείνος, ενώ προς το παρόν είναι (μόνο) πρόεδρος της Επιτροπής Ποδοσφαίρου, δεν διστάζει να υπογράψει έναντι του κόσμου της ΑΕΛ, φράσεις όπως "μαζί ξαναγράφουμε ιστορία" (που κοσμεί τη ρεσεψιόν των γραφείων) και "τα όνειρά σας όραμά μου", που συνόδευσε το φυλλάδιο που κυκλοφόρησε πριν το ματς με τον Καμπανιακό (και οι κακεντρεχείς λένε πως αντικατέστησε τις αφίσες)!

Τι να πω... Μεγάλο παιδί είναι, επιχειρηματίας κατά τεκμήριο επιτυχημένος, όλο και κάτι παραπάνω (ελπίζω να) ξέρει, για να τζογάρει τόσο πολύ με την προσωποποίηση της προσπάθειας που ξεκίνησε στην ΑΕΛ. Κι αν πάλι, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απλή εκδοχή της τρέλας που τον διακατέχει και τόσο πολύ διαφημίζει, η ουσία δεν αλλάζει. Ο συσχετισμός λόγων και έργων, ήταν, είναι και θα είναι το μοναδικό αλάνθαστο κριτήριο για τον κόσμο.

Πάντως, ας μου επιτρέψει να εκφράσω και μια απορία... Απ' τη στιγμή που ο ίδιος έχει δηλώσει "τρελός" κι έχει επιπλέον πει ότι "κάθε ομάδα έχει τον χαρακτήρα του προέδρου της και κανενός άλλου", τι τον ενοχλεί και γκρινιάζει που υπάρχουν σε κάθε ματς και 2-3 φάσεις που μπάζει νερά η άμυνα, όταν η δική του ομάδα κάνει τις δεκαπλάσιες ευκαιρίες; 

Αυτή άλλωστε δεν είναι μια έκφανση ποδοσφαιρικής τρέλας; Να επιδιώκεις δηλαδή να βάζεις πάντα περισσότερα γκολ απ' τον αντίπαλο κι όχι να φας λιγότερα, όπως έλεγε κι ο Άντιτς τη χρονιά που πήρε την Πριμέρα με την Ατλέτικο (του Πάντιτς);

* Για όσους δεν ξέρουν, σε μια σύναξη στο δημαρχείο, από εκείνες τις απέλπιδες που αναζητούσαν οι φορείς πρόεδρο για την ΑΕΛ, ακούστηκε απ' τα πάνω καθίσματα η εν λόγω φράση. Επρόκειτο για Λαρισαίο ομογενή επιχειρηματία, που 'χε κάνει λεφτά στα ξένα κι έλεγε να γυρίσει. Πήρε βέβαια κι αυτός τον αποθαρρό του απ' τα τότε χρέη και ναι μεν έμεινε στη Λάρισα, αλλά δεν...