Μάγκες, παίξτε μπάλα...

Δείτε το τηλεοπτικό ρεπορτάζ για την ανακοίνωση του Πία, τους μεταγραφικούς στόχους και τα φιλικά, αλλά δώστε βάση στον επίλογο του βίντεο πριν διαβάσετε το υπόλοιπο κείμενο...

Επειδή στο παρελθόν έχω ξεκαθαρίσει πως οι Λαρισαίοι της ΑΕΛ, έχουν προβάδισμα στη συνείδησή μου έναντι των υπολοίπων παικτών, μόνο όταν η επιλογή γίνεται μεταξύ (αγωνιστικά) ίσων κι επειδή έμαθα πως ένας απ' τους "6" νεαρούς γηγενείς που πρόκρινε ο Παναγόπουλος θέλει να φύγει γιατί δεν τον υπολογίζει (!), έχω να πω τα εξής...

Δεν μπορώ να ξέρω γιατί το παιδί ένιωσε έτσι με δύο προπονήσεις στην πρώτη ομάδα κι ενώ είχαν προηγηθεί περισσότερες απ' τις οποίες και τον επέλεξε ανάμεσα σε καμιά 30αριά παιδιά... Κουφό μου φαίνεται!

Ούτε μπορώ να γνωρίζω αν έχει καμιά πρόταση που τον ξεσηκώνει ή κανένα περιβάλλον που θεωρεί ότι το παιδί αξίζει σήμερα που μιλάμε, κάτι περισσότερο απ' το να συμπεριλαμβάνεται στο επίσημο ρόστερ της ΑΕΛ.

Ξέρω όμως πως:

• Οι βιαστικές κινήσεις δεν ευνόησαν ποτέ και κανέναν...
• Όταν είσαι πιτσιρικάς σ' έχουν επιλέξει από "30" και προλαβαίνεις με δύο προπονήσεις να νιώσεις "δευτεράντζα", ή ο προπονητής έκανε κανένα έγκλημα συμπεριφοράς, που στην παρούσα φάση σχεδόν το αποκλείω, ή θεωρείς πως αδικείσαι από κάτι...
• Όταν θεωρείς πως αδικείσαι, για λόγους που εσύ ξέρεις κι επειδή είναι ακόμη νωρίς, πηγαίνεις στο Καρπενήσι και κόβεις τον κώλο σου για να δικαιωθείς μέσα στο γήπεδο, βγάζοντας τα μάτια των ανθρώπων της ομάδας και διεκδικώντας στα ίσα την όποια θέση σου απ' τον κάθε Σικαλιά, τον κάθε Μήτση, τον κάθε Νεμπεγλέρα, τον κάθε Κυριακίδη, τον κάθε Στεφανίδη και τον κάθε Πια.
• Όταν βγάζεις μάτια και παρ' όλα αυτά δεν παίζεις ή τέλος πάντων δεν δικαιώνεσαι με τον τρόπο που εσύ φαντάζεσαι πως πρέπει να δικαιωθείς (π.χ. παίρνοντας ευκαιρίες στην πορεία της σεζόν και υπογράφοντας του χρόνου επαγγελματικό συμβόλαιο), τότε ναι, παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις αν το θες, έχοντας στο πλευρό σου τους πάντες. Κι αν έχεις εκτός από ταλέντο και εγωϊσμό, τότε πας και σε άλλη ομάδα και βγάζεις τα μάτια του οποιουδήποτε Παναγόπουλου. 
• Και το κυριότερο, όταν αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην ΑΕΛ δεκάδες παιδιά που κάνουν "κρα" για μια θέση στο ρόστερ της πρώτης ομάδας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η συγκεκριμένη συμπεριφορά στον δεδομένο τόπο και χρόνο, μοιάζει με πρόκληση και προσβολή για εκείνους...

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Όχι φυσικά γιατί έχω κανένα πρόβλημα με το συγκεκριμένο παιδί, το όνομά του οποίου δεν πρόκειται και να γράψω, αφού δεν αποκλείεται τελικά να παραμείνει στην ομάδα κι ίσως δεν φταίει σε τίποτα να πάρει το βάρος επιλογών, που στο φινάλε μπορεί να μην είναι και δικές του.

Τα γράφω όμως για όλους τους υπόλοιπους πιτσιρικάδες αυτού του τόπου, που πρέπει κάποτε να καταλάβουν πως όσο ψοφάμε να δούμε μια ΑΕΛ γεμάτη από Λαρισαίους, άλλο τόσο απ' τη δεκαετία του '80 και μετά, την θέλουμε πρωταγωνίστρια όπου κι αν βρίσκεται. Δύσκολο να βρεθεί ισορροπία... Που σημαίνει πως για να τους υπολογίζει ο κάθε προπονητής, ώστε να φορέσουν τη φανέλα της και να μπουν στον αγωνιστικό χώρο, πρέπει να κοιτάξουν στα μάτια και ν' αναμετρηθούν με συναδέλφους τους που θα 'ναι πιο μεγάλοι, πιο έμπειροι, πιο δυνατοί και λιγότερο ή περισσότερο ταλαντούχοι. 

Εν ολίγοις, χάρη δεν πρόκειται να τους κάνει κανείς...

Στο μεταξύ, με αφορμή το παραπάνω ζήτημα και πριν φτάσουμε τις επόμενες μέρες να αναλύσουμε διεξοδικά το ρόστερ της φετινής νέας ΑΕΛ, αφού μάθουμε κι οριστικά ποιοι θα ταξιδέψουν στο Καρπενήσι, λέω να κάνουμε μια πρώτη γνωριμία με τους "6" γηγενείς νεαρούς που κατ' αρχήν ενέταξε στην ομάδα ο Παναγόπουλος, μέσα απ' τα μάτια και το γραπτό μήνυμα ενός ανθρώπου που δικαιούται (πιστέψτε με) να έχει άποψη γι' αυτά τα παιδιά και να την εκφράζει...

 "Προσωπικές κρίσεις:

Ο Αγριόδημος είναι εξαιρετικά δυνατός αμυντικός χαφ, εργάτης στο στυλ του Τσιάρα. Τέρας φυσικής δύναμης γεννημένος το 1995. Από μικρός στην ΑΕΛ.

Ο Γαρυφαλλόπουλος ήταν "επιθετικός" με εξαιρετική τεχνική και γρήγορος, αλλά από το Βλαχούλη διδάχτηκε καλά τη θέση του σέντερ φορ (πολύ καλές κινήσεις στο 2ο κλπ). Δεν έχει τη δύναμη του Γκουντρουμπή αλλά μπορεί να παίξει μπάλα σε υψηλό επίπεδο. 1995.

Ο Παπαγιάννης είναι ο τεχνικά καλύτερος τερματοφύλακάς μας με φυσική "τρέλα" κατάλληλη για τη θέση. Δεν είναι πολύ ψηλός (1,80), αλλά το έχει. Κορυφαίος πέρσι στον Αμπελώνα μαζί με Μπουρουτζήκα. Τον πιστεύω. 1994.

Ο Κορομηλάς, δυνατό σέντερ μπακ, άτεχνος σχετικά, έκανε μεγάλη βελτίωση στον Απόλλωνα και την ΑΕΛ Κ17 με Βλαχούλη (δείτε βιντεο εφηβικού 2010-11 και τελικό με Τσαριτσάνη στο Αλκαζάρ). Τα 2 χρόνια στην Ομάδα Νέων (συν 2 χρόνια με Πλιάτσικα ατομικές) δεν τον βελτίωσαν εκεί που θα έπρεπε (τεχνική), αλλά τον έκαναν "τέρας" σωματικά. Δεν είναι καλύτερος του Ψωμολιά, πιο δυνατός, πιο αργός, ίδιο ύψος αλλά τεχνικά κατώτερος και με μικρότερη εμπειρία. Αριστεροπόδαρος. 1995. (Παρατηρήστε την σωτήρια επέμβασή του σε σίγουρο γκολ των αντιπάλων στο 9:30!!! http://e-ael.gr/multimedia/photos-hd...athlitria-2011)

Ο Τζουμάκης είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ΑΕΛ, παίζει με άνεση δεκάρι και ακραίο χαφ-εξτρέμ. Δύο πόδια, έκρηξη, ταχύτητα, ευκινησία, τεχνική, ευφυία, σοβαρότητα. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΕΙ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ!!! 1998.

Ο Τσιλούλης ήρθε ως κορυφαίο ταλέντο από Πελασγιώτιδα (αμυντικο-κεντρικό χαφ), διαθέτει εξαιρετικά τεχνικά και σωματικά χαρίσματα, αλλά η υπολειτουρία των Ομάδων Νέων της ΠΑΕ τον οδήγησε σε στασιμότητα, τακτική ανεπάρκεια, και προβλήματα νοοτροπίας (ατομισμός, τεμπελιά κλπ). Μακάρι να βελτιωθεί, μεγάλο στοίχημα. Αν και χλωμό το κόβω με τον φετινό αυτοσκοπό της ανόδου και τη νοοτροπία του ξένου προπονητή. 1995".

Υ.Γ. Με την ευκαιρία, να πω στον φίλο, που τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και την αποστολή του μηνύματος, πως α) δεν καταλαβαίνω πότε πρόλαβε και αποκρυπτογράφησε τη νοοτροπία του "ξένου προπονητή", όταν μάλιστα έρχεται από θητεία σε μια ομάδα (Πανιώνιος) με πολύ νεανικό ρόστερ!!! και β) αρκεί που ο Κορομηλάς είναι αριστεροπόδαρος για να προτιμηθεί από κάποιον άλλον στη θέση του... Δεν υπάρχει προπονητής που να βρει αριστεροπόδαρο στόπερ και να μην ασχοληθεί σοβαρά μαζί του...