Απογευματάκι Ιουνίου 2003, παραλία Κατερίνης, σ' έναν ίσκιο καμιά δεκαπενταριά μέτρα απ' το κύμα. Η παρέα τετραμελής... Ο Θοδωρής ο Σκύφτας ανέλαβε τις συστάσεις: "Ο Νίκος ο Σωτηρούλης, πρόεδρος της ΑΕΛ κι ο Χρήστος Τσούμαρης, υπεύθυνος επικοινωνίας. Από δω ο Θωμάς Κυπαρίσσης"! Χαρήκαμε πολύ, χωρίς να ξέρουμε πόση χαρά έκρυβε ακόμη αυτή τη γνωριμία...
Ήταν το ένα και μοναδικό ραντεβού που χρειάστηκε, για να ντυθεί η "ψυχάρα" στα βυσσινί! Δυο ώρες κουβέντα το πολύ, μαζί με τον χαβά και τα "κουτσομπολιά", που λιγότερο αφορούσε στα οικονομικά και πολύ περισσότερο στους στόχους. Μια κουβέντα που έληξε ως εξής:
"Για να τελειώνουμε", λέει ο Θωμάς, "θες να βγεις;"! Ο Σωτηρούλης αποπειράθηκε να απαντήσει περιφραστικά κι ο Κυπαρίσσης τον έκοψε στα μισά... "Θες να βγεις ρε;", επανέλαβε πιο επιτακτικά. "Ε, ναι, τι άλλο, ΑΕΛ είμαστε", ήταν η απάντηση που πήρε! Σηκώθηκε λοιπόν όρθιος κι άπλωσε το χέρι...
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, η οποία στην τελευταία της πράξη θέλει αυτό το παλικάρι να βρίσκεται στην εντατική κι εμένα να φαντάζομαι πως είμαι πλάι του και τον ρωτάω: "Θες να βγεις ρε;"! Κι επειδή ξέρω πόσο το θέλει, όπως το θέλει όποιος τον έχει γνωρίσει έστω και λίγο, εύχομαι και αναμένω για τη στιγμή που θα σηκωθεί πάλι όρθιος και θα απλώσει το χέρι για να μου πει:
"Τι γίνεται αγόρι μ'; Πως πάει;"!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου