Δείτε εδώ σε βελτιωμένη ανάλυση τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα (φάσεις-γκολ) του αγώνα ΑΕΛ-Καλλιθέα 2-1
Αυτό το γκολ δεν πρέπει να το χάσει κανείς... Μιλάω για το δεύτερο του Εμμάνουελ Φρανκού στο ματς με την Καλλιθέα, αν και το πρώτο ήταν επίσης πανέμορφο. Απλά, αυτό που κάνει τη διαφορά είναι...
...ο απίστευτος συνδυασμός δύναμης, τεχνικής και φυσικά βαθμού δυσκολίας της θέσης απ' την οποία βλέπει κανείς το στόχο.
Στο πρώτο λοιπόν, ερχόταν με φόρα πάνω στη στρωμένη μπάλα, έβλεπε μπροστά του 7μετρο τέρμα και το μόνο που ήθελε ήταν να βάλει σωστά το σώμα για να μη φτάσει η μπάλα στο... κλειστό! Ήταν και το τυχερό του να πάει η μπάλα στη γωνία κι όλα καλά...
Στο δεύτερο όμως ήταν υπό γωνία και υπό την πίεση αντιπάλου και τόλμησε - με το αριστερό παρακαλώ - να τη στείλει με το ανάλογο φάλτσο και την δέουσα δύναμη, στο απέναντι "Γ" της αντίπαλης εστίας. Ήταν ένα γκολ που αν το βλέπαμε στον προχθεσινό σπουδαίο τελικό του Champions League, θα το συναντούσαμε μια ζωή στα σήματα των τηλεοπτικών εκπομπών.
Να 'ναι καλά ο Αργεντίνος που μας το χάρισε στην ύστατη στιγμή του φετινού πικρού πρωταθλήματος και μας ανάγκασε, επειδή αγαπάμε την καλή μπάλα, ν' ακούσουμε με χαμόγελο το σφύριγμα της λήξης.
Εξάλλου, τα γκολ που μπήκαν απ' το 85' έως και το 93', δυο εκ των οποίων του Φρανκού, ήταν και οι λόγοι που 'χουμε κάτι να γράψουμε για το συγκεκριμένο ματς. Ίσως κι απέλπιδα προσπάθεια του Ντακόλ να περάσει μόνος πρώτος στον πίνακα των σκόρερς, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε κι έμεινε με παρέα.
Τώρα, βέβαια, κάποιοι θα πουν: Που ήταν ο Φρανκού όλη τη χρονιά για να του πούμε και μπράβο; Εκεί που ήταν και πέρυσι και πρόπερσι θα πω εγώ, με δεδομένα τα προβλήματα τραυματισμού που έχει περάσει...
Δεν φταίει λοιπόν αυτός, ούτε έφταιγε ο παικταράς Μακίνουα που 'χα δει σ' εκείνη την αναλαμπή του στο Χαριλάου ή ο αρτίστας Γάλλος, ο Ρομπέρ, που λίγο έλλειψε να πάρει μόνος του τον Ολυμπιακό, παρότι η ΑΕΛ έπαιζε με "δέκα" απ' τη βλακεία του Σολάνο. Φταίνε εκείνοι που επενδύουν συνέχεια σε τέτοιας φύσης ποδοσφαιριστές (γιατί έχει πολλούς ο κατάλογος) και μυαλό δε βάζουν!...
ΥΓ1: Το σπικάζ των φάσεων έγινε ζωντανά, στον αέρα της εκπομπής Supersport της TRT, γι' αυτό και δεν υπάρχει ήχος στο βίντεο που ανέβασα. Όπως επίσης δεν υπάρχουν και μονταρισμένες δηλώσεις για να ανεβάσω αυτή τη στιγμή. Χάρηκα πάντως που ο Καβακάς δεν διακατέχεται από υπερβάλλοντα εγωϊσμό και βάζει πάντα την ομάδα πάνω απ' τον εαυτό του! Για λίγο... Γιατί μετά διάβασα και το τι ακριβώς είπε για την άνοδο της Καλλονής...
ΥΓ2: Διαβάζοντας το πρώτο υστερόγραφο, σίγουρα ορισμένοι θα πουν πάλι... "Δεν μπορεί, αυτός κάτι έχει με τον Καβακά"! Πιστέψτε με, δεν είναι προσωπικό, τουλάχιστον απέναντι στον συγκεκριμένο προπονητή... Είναι αυτό το κάτι, που έχω πάντα με τους ανθρώπους που ξεκατινιάζονται δημόσια και μετά, ξαφνικά, περιμένουν ο ένας τον άλλον γιατί δεν μπορούν να ζήσουν χώρια!... Καλή ώρα σαν τον Καβακά με τον Πηλαδάκη ένα πράγμα (που αν μείνει δεύτερος θα μείνει κι ο πρώτος αν δεν καταλάβατε) και αντίστροφα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου