Τρία αντί... δέκα!!!

Δείτε το τηλεοπτικό ρεπορτάζ του αγώνα ΑΕΛ-Γιαννιτσά 3-0, όπως μεταδόθηκε από την εκπομπή Supersport της TRT

Με μικρό σκορ, μπροστά στο σύνολο και το μέγεθος των ευκαιριών της, η ΑΕΛ επέστρεψε στις εντός έδρας νίκες κι επιτέλους αξιοποίησε αυτή τη φορά το αβαντάζ του καλού εκτός έδρας αποτελέσματος απ' το οποίο προέρχονταν κι έπιασε "τριάδα" στον βαθμολογικό πίνακα. Ας δούμε όμως ποια ήταν τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αυτής της αρκετά ενδιαφέρουσας - για σχολιασμό - αναμέτρησης...

-Κατ' αρχήν, οι "βυσσινί" έβγαλαν αλόβητοι ένα ματς που τους βοήθησε προγραμματικά για να εκτίσουν ποινή τρεις βασικοί παίκτες και να ξεκουραστεί έστω για ένα ημίχρονο κι ένας τέταρτος.

-Μιλάω φυσικά για τον Τσίγκα, που με την απουσία του έδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι ένας από τους τρεις παίκτες-κλειδιά για τον τρόπο παιχνιδιού αυτής της ΑΕΛ (σ.σ. οι άλλοι είναι ο Νέμπε με τον Πόνσε). Λοιπόν, για να τελειώνουμε, πρόκειται για τον καλύτερο σέντερ φορ της κατηγορίας στο παιχνίδι με πλάτη. Κρατάει μπάλα για ν' ανέβουν οι συμπαίκτες, κινείται έξυπνα δημιουργώντας χώρους στους κρυφούς επιθετικούς και ξέρει πως μπορεί να είναι χρήσιμος, έστω κι αν δεν σκοράρει. Χωρίς απαραίτητα να σκοράρει...(σ.σ έχει 3 πλεόν, με τον Δεινόπαπα να περνάει πρώτος με 5 γκολ).  Στο πρώτο ημίχρονο, με τόσες και τόσες προϋποθέσεις για φάσεις και δεν τελείωσαν της προκοπής ούτε οι μισές. Σα να παραήταν άνετος ο Καβακάς, επιλέγοντας να τον αφήσει έξω για 45 λεπτά!

-Φυσικά, ένας ακόμη λόγος που δεν άνοιξε νωρίτερα το σκορ, ήταν η έλλειψη σοβαρότητας στην αντίπαλη περιοχή, που καταδείκνυε νοοτροπία τύπου "έλα μωρέ, θα μπει το επόμενο", που 'ναι πολύ επικίνδυνη για ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και πρέπει να προσέχει τις λεπτομέρειες.

-Ένα ακόμη σημείο που θέλω ν' αναφέρω, είναι η ατμόσφαιρα αμέσως μετά το 1-0! Έβλεπα γύρω μου τρελαμένους φιλάθλους να "σκίζουν" δικαίως τους παίκτες γιατί το 'ριξαν απ' το 50' στο ρελαντί, αλλά δεν άκουσα κανέναν τους να τα βάζει με την ανώριμη αντίδραση της πλειοψηφίας του κόσμου, που μόλις του 'φυγε το άγχος του πρώτου γκολ, το 'ριξε εν χορώ στα συνθήματα κατά του Βόλου, λες κι ο αγώνας με τα Γιαννιτσά είχε λήξει. Να τα λέμε όλα λοιπόν, αφού έτσι κι αλλιώς ατμόσφαιρα σ' ένα γήπεδο δεν φτιάχνει μια ομάδα από μόνη της...

-Οφ σάιντ στο δοκάρι του Κρητικού δεν υπάρχει, ενώ σαφώς και υπάρχει κίτρινη (που 'λαχε να 'ναι δεύτερη) στη φάση της αποβολής, αφού ο αμυνόμενος πάει να σταματήσει την "κόντρα" του Δεινόπαπα κι όχι τη μπάλα. 

-Κατά τ' άλλα, είδαμε την ΑΕΛ του "κάτω τη μπάλα", του "χτίζουμε από πίσω" και άλλα συναφή που μας αρέσουν...

Υ.Γ. Αξίζει να καταγραφεί πως επί Καβακά η ΑΕΛ πέτυχε την 3η εντός έδρας νίκη, απ' τις 6 συνολικά, έχοντας στο ίδιο διάστημα 2 ήττες και 1 ισοπαλία, με συνολικά τέρματα (σε 9 αγώνες δηλαδή) 14-2. Στο μεταξύ, παραμένει σταθερά καλύτερη επίθεση και καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, όπως επισημάναμε απ' το τέλος του α' γύρου. Δεν είναι κι άσχημα, έ;