...στην ΑΕΛ, λίγο πάνω από δεκαπέντε, κατά το τελευταίο σύντομο πέρασμά μου απ' την ΠΑΕ, αλλά θεωρώ πως πρόλαβα να επιβεβαιώσω όσα πίστευα για εκείνον πριν τον γνωρίσω.
Είναι άνθρωπος αυστηρός μεν, αλλά όχι στριφνός, με θρησκευτική προσήλωση στα πιστεύω του και πολλή καλή παρέα, αν τους κερδίσεις όμως την εμπιστοσύνη και τον χαλαρώσεις. Είναι εν ολίγοις μια αυθεντική προσωπικότητα, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ' αυτό που αντιλαμβάνεται ο κόσμος απ' τη δημόσια εικόνα του και που σε κάθε περίπτωση ξέρει να κερδίζει τον σεβασμό των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζεται και συναναστρέφεται... Θεωρώ δε, ως μη θρήσκος άνθρωπος, πως είναι λάθος να του καταλογίζεται γραφικότητα και να του ανταποδίδεται χλευασμός για τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει την πίστη του στο Θεό, γιατί κι αυτή είναι αυθεντική και δεν δηλώνει τίποτα διαφορετικό απ' την ευθύτητα του χαρακτήρα του.
Αν όλα αυτά τον βοήθησαν βέβαια να γίνει καλύτερος ή χειρότερος προπονητής δεν μπορώ να το αξιολογήσω, αλλά σίγουρα τον έκαναν να ξεπεράσει τις πολλές δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισε επαγγελματικά και προσωπικά και να βρεθεί σήμερα στο τιμόνι της Εθνικής ομάδας, χωρίς ούτε ένας απ' αυτούς που τον προσέλαβαν να πείθει ότι τον θεωρεί κάτι περισσότερο από προσωρινή λύση. Κι εδώ που τα λέμε, ούτε εγώ θεωρώ ότι είναι η ενδεδειγμένη μακροχρόνια λύση για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που ονειρευόμαστε να το δούμε πάλι καθιερωμένο στις μεγάλες διοργανώσεις!
Ωστόσο, θεωρώ χρέος μου σήμερα που κάνει το επίσημο ντεμπούτο του, να δηλώσω πως είμαι μαζί του και να του ευχηθώ κάθε επιτυχία, ελπίζοντας ότι βοηθούμενος κι απ' τους ρυθμούς δουλειάς μιας Εθνικής ομάδας, θα διαψεύσει όλους όσοι τον θεωρούμε λιγότερο ή περισσότερο, πίσω απ' την εποχή. Γιατί εκεί βρίσκεται το ζήτημα κι όχι στο αν ο Άγγελος είναι ή όχι καλός προπονητής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου