Άκου να δεις τι κατάφερες...

Με την έναρξη του αγώνα της ΑΕΛ με τον Παναιτωλικό, ποστάρισα...

...στο fb την θλίψη μου για την άδεια εικόνα των κερκίδων του AEL FC ARENA, προϊόν κατά τη γνώμη μου της επιλογής του μεγαλομετόχου να εστιάζει μόνιμα δυσανάλογα σ' αυτούς που ο ίδιος δεν θέλει να βρίσκονται στο γήπεδο και όχι σ' αυτούς που φυσιολογικά θέλει.

Ενώ λοιπόν η ομάδα έδινε έναν ζωτικής σημασίας αγώνα, μ' έναν καινούριο και μάλιστα, Ιταλό προπονητή στον πάγκο, ο οποίος...

α) με την επιστροφή των Μόρα, Ζίζιτς στα μετόπισθεν, σε συνδυασμό με τη διατήρηση του δουλεμένου 3-5-2, στο οποίο οι συγκεκριμένοι παίκτες είναι "μανούλες",

β) την προσθήκη του Μπάλα δίπλα στον Φατιόν (που απελευθέρωσε τον Μιλοσάβλιεβιτς),

γ) την προώθηση του Πίτι σε δεύτερο επιθετικό και

δ) τις σωστές αλλαγές με πιο σωστή την είσοδο του Μόρσι αντί του Πίτι, για να πιέσει καλύτερα από ψηλά την αντίπαλη ανάπτυξη, ώστε να μην πιεστεί στο φινάλε

...κατάφερε να οδηγήσει εύκολα την ομάδα στην πρώτη εντός έδρας νίκη, στο γήπεδο δεν βρέθηκαν πάνω από 1.500-2.000 άτομα για να την πανηγυρίσουν!!! Τέτοια εικόνα στη Λάρισα, στα ξεκινήματα πρωταθλήματος Α' Εθνικής, δεν θυμάμαι άλλη φορά... Κι από ατμόσφαιρα να μην το συζητάμε, κάτι μεταξύ Πηγαδίων και Περιστερίου στα κακά του, σαν δηλαδή κι αυτή που κοροϊδεύαμε μια ζωή σε άλλες έδρες...

Κι αν για την οικονομία της κουβέντας περάσουμε στα γρήγορα και χωρίς ανάλυση όσα εδώ και μια τριετία έχουν προηγηθεί και εξελίσσονται με Monsters κι Ερασιτεχνική ΑΕΛ, που έχουν δυσαρεστήσει πολύ περισσότερους απ' όσους φαίνονται στα μάτια της ΠΑΕ κι αν ξεπεράσουμε την τραγική αντιμετώπιση απ' την ηγεσία της ομάδας κάθε είδους κριτικής απέναντί της από δημοσιογράφους και μη κι αν ακόμη κάνουμε πως υπερβαίνουμε όσους χαλιούνται απ' το γεγονός ότι για τρίτη χρονιά στη Λίγκα η ομάδα δεν πείθει πως μπορεί να στοχεύσει σε άλλο επίπεδο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε σε καμία περίπτωση την καταστροφική επιλογή με την οποία ο Αλέξης Κούγιας απάντησε στην όψιμη - όπως λέει - ανακάλυψή του, για το ποιόν στελεχών του Σ.Φ.Α.!

Κοιτάξτε να δείτε έτσι απλά, τι κατάφερε με το πρωτοφανές κλείσιμο των πετάλων και την εκτόξευση της χαμηλότερης τιμής εισιτηρίου στα 25€, στις λαϊκότερες πλέον των θυρών, δηλαδή σε όλη την ανατολική πτέρυγα... Μόνο απ' το πολύ στενό προσωπικό μου περιβάλλον, έχασε για πλάκα καμιά 10αριά εισιτήρια, καθαρά για πρακτικούς λόγους. Μετράω:

1. Δυο-τρεις συνταξιούχοι, που μόνη διέξοδο έχουν το γήπεδο, δεν τους περισσεύει όμως το 50άρικο το μήνα να το δώσουν μαζεμένο για διαρκείας, βολεύονταν δίνοντας ένα-δυο 10αρικάκια το μήνα και δεν έχαναν αγώνα. Από προχθές χαιρέτισαν, γιατί δεν αντέχουν το 25άρι κι έπεσαν σε μαύρη κατάθλιψη!
2. Ένα παλικάρι που 'ρθε με άδεια απ' τα ξένα και περίμενε πως και πως να πάρει μια τζούρα από ΑΕΛ, πήγε στο ταμείο παρέα με προσφιλές πρόσωπο που του 'ταξε να το πάρει μαζί. Όπως πήγε, έτσι έκανε μεταβολή κι έφυγε, αφού το 20άρικο που 'βγαλε απ' την τσέπη έπρεπε να υπερδιπλασιαστεί για να του δώσουν εισιτήριο. Και το 50άρι έπεφτε πολύ βαρύ! Και θα 'ναι ακόμα πιο βαρύ στο επόμενο ματς που θα σώνονται και τα λεφτά... Και θα φύγει χωρίς τζούρα πίσω για τα ξένα και το μπινιλίκι για τον Κούγια θα 'χει ταξιδέψει στην καρδιά της Ευρώπης!
3. Τέλος, δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά τα παιδιά που μπαίνουν για να συνοδεύσουν τις ομάδες έφταναν ίσα-ίσα για διαιτητές κι αρχηγούς... Γιατί είναι παιδιά των Ακαδημιών. Που είναι στις Ακαδημίες της ΑΕΛ γιατί είναι ΑΕΛ, είναι δεν είναι οι πατεράδες τους. Εκείνοι που τα 'φερναν κάθε φορά και ήθελαν δεν ήθελαν έδιναν το 10αρικάκι να δουν το ματς, έκανε κι ο κανακάρης το κέφι του κι έλεγαν όλοι μαζί κι έναν ευχαριστώ... Το 25άρι όμως πάει πολύ, δεν πάει; Πάει προφανώς, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος...

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν με μια μόνο επιλογή απ' τις πολλές (που ήρθε ως συνέπεια ενός μόνο καβγά απ' τους πολλούς) ένας μόνο άνθρωπος σαν κι εμένα γνωρίζει δέκα άτομα που θα 'ταν προχθές στο γήπεδο αλλά δεν ήταν, πόση δυναμική πάει χαμένη και πως η ΑΕΛ απομακρύνεται καθημερινά απ' τη βάση της, που για μένα ήταν, είναι και θα είναι πάντα αυτός που λέμε "μέσος ανώνυμος φίλαθλος"!

Κρίμα... Κι όσο για την σημερινή απόφαση της διανομής καρτών διαρκείας στα παιδιά των δημοτικών σχολείων, που υπό άλλες συνθήκες θα 'ταν μια απολύτως αξιόλογη ενέργεια, αναρωτιέμαι ποιός γονιός θα συνοδεύσει αυτά τα παιδιά με τέτοιο εισιτήριο στο γήπεδο κι ακόμη παραπέρα, ποιός εκπαιδευτικός θα αποδεχθεί να συνοδεύσει μαθητές σε ένα άνδρο συνεχούς εφαρμογής ενός ντροπιαστικού bulling επιπέδου νηπιαγωγείου (το οποίο αρνούμαι να αναπαράγω με οποιονδήποτε τρόπο);

Υ.Γ. Αν έκανα μια εβδομάδα να ανεβάσω κείμενο δεν ήταν απ' το πένθος αυτό καθ' αυτό, αλλά απ' την έλλειψη της απαιτούμενης συγκέντρωσης. Αλίμονο στη δημοσιογραφία που εφαρμόζεται μηχανικά κι από υποχρέωση. Με την ευκαιρία, απευθύνω ένα ακόμη ευχαριστώ σε αναγνώστες και χορηγούς για την κατανόηση...