Μυστήριο και δύσκολο πράγμα η επικοινωνία, γι' αυτό και σε υψηλό...
...πολιτικό και επιχειρηματικό επίπεδο, οι ειδικοί του είδους πληρώνονται αδρά! Πρέπει ανάλογα με τον στόχο και το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι, να ξέρεις τι ακριβώς θα πεις, πως να το πεις, τι θα προκαλέσει αυτό που θα πεις και πως θα το αντιμετωπίσεις. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν και διάφορες διαβαθμίσεις... Άλλο η ανακοίνωση, άλλο το δελτίο Τύπου, άλλη η κοινή προς όλους (προσωπική) δηλωση, άλλο η δήλωση σε ένα μέσο, άλλο το report, άλλο το non paper και στις μέρες μας, άλλο το tweet κι άλλο η χρήση των διαδραστικών social media στο σύνολό τους.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις σαν κι αυτή τη σύγχρονης ΠΑΕ ΑΕΛ και δη των τελευταίων παραγόντων-ιδιοκτητών της, που τα γνωρίζουν όλα κι ακολουθούν τον δρόμο που οι ίδιοι επιλέγουν, βασισμένο εξ' ολοκλήρου στις γνώσεις και στον χαρακτήρα τους, χωρίς επί της ουσίας να ρωτάνε κανέναν. Κι επειδή ο προηγούμενος... προηγούμενος ήταν και πάει, θα σταθώ εν τάχει στον σημερινό, με απλή αλλά εύγλωττη αφορμή την ανακοίνωση που εκδόθηκε χθες Δευτέρα 20/08 στις 2 μ.μ. και την προσωπική δήλωση που ακολούθησε στις 5.09 μ.μ., σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καταδείξω τη ζημιά που γίνεται μ' αυτή την αλόγιστη πολυλογία! Έστω κι αν πιστεύω πια ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη...
Ενώ λοιπόν στις 2 μ.μ. εκδίδεται ανακοίνωση που λέει πως η ομάδα δεν θα προχωρήσει στις απόκτηση δύο παικτών "με εισήγηση του προπονητή που έγινε αποδεκτή από τον ιδιοκτήτη", τρεις ώρες αργότερα δημοσιοποιείται προσωπική δήλωση του κ.Κούγια στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων πως "ουδέποτε ζήτησα ή δέχθηκα να πάρω δανεικό", "προχώρησα στις μεταγραφές Nunic και Kunic", "εγώ πληρώνω μόνος τους παίκτες μου", "δήθεν ενδιαφέρθηκα για τον ποδοσφαιριστή τάδε", "ουδέποτε προχώρησα στην απόκτησή του", "αλίμονο αν ενδιαφερόμουν" και πάει λέγοντας...
Αναφορές όλες σε πρώτο ενικό πρόσωπο, προδοτικές της νοοτροπίας που τινάζει εξ' ολοκλήρου στον αέρα κάθε απόπειρα του εν λόγω παράγοντα να χτίσει μακροχρόνια και ουσιαστική σχέση με τους φιλάθλους της εκάστοτε ομάδας του κι εν προκειμένω της ΑΕΛ. Γιατί, πως είναι δυνατόν με βάση τις εν λόγω αναφορές της προσωπικής δήλωσης σε πρώτο πρόσωπο, να γίνει πιστευτό το περιεχόμενο της ανακοίνωσης που προηγήθηκε; Ακόμη κι αν είναι αλήθεια ότι ο Αντωνίου είπε κι ο Κούγιας συμφώνησε, δεν πρόκειται κανείς να το πιστέψει... Και γι' αυτόν τον λόγο που επισημαίνουμε, αλλά και για έναν σωρό ακόμη παρόμοιους λόγους που έχουν προκύψει στο παρελθόν!
Αντί λοιπόν σήμερα να ζυγίζουμε τις θετικές κι ελπιδοφόρες εμφανίσεις των "βυσσινί" στα φιλικά με Άρη εκτός έδρας (1-1), Παναθηναϊκό εντός (1-0) και Ξάνθη εκτός (1-1), ώστε να χτίσουμε τον ενθουσιασμό που απαιτεί η εκκίνηση ενός πρωταθλήματος, αντί να διανθίζουμε το κλίμα με τα θετικά σχόλια που απέσπασαν κατά κανόνα οι νέες εμφανίσεις της ομάδας, αντί να εστιάζουμε στην ουσία τοποθετήσεων σαν κι αυτή εις βάρος του Ολυμπιακού, για αθέτηση συμφωνίας ή σαν κι εκείνη που αποκλείει την απόκτηση δανεικών παικτών, που σαφώς τιμάει τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ κι αντί να δίνουμε βαρύτητα στην δήλωση-παρέμβασή του στην ΕΡΑ Σπορ, με την οποία προκαλεί τον κόσμο να ποντάρει σε έξοδο της ΑΕΛ στην Ευρώπη (σ.σ. χωρίς να αποφύγει δυστυχώς και πάλι τις λεκτικές υπερβολές), ασχολούμαστε με την τεράστια αδυναμία του να αναγάγει τα πάντα σε προσωπική του υπόθεση, ακολουθώντας προφανώς την πεπατημένη του παραμυθιού με τον βοσκό και το λύκο. Γιατί κάθε δήλωση δεν είναι πλέον τίποτα περισσότερο από μια ακόμη δήλωση... Γιατί απλά αυτή η κατάσταση έχει κουράσει!
Κι έχει κουράσει όχι εμένα, που στο φινάλε είναι η δουλειά μου και θέλω δεν θέλω θ' ασχοληθώ και με την ομάδα και με τον ίδιο, αλλά την πλειοψηφία των μέσων φιλάθλων, που δεν ήθελαν ποτέ ν' ακούν λόγια, παρά μόνο πειστικές απαντήσεις όταν ρωτάνε... Πόσο μάλλον να διαβάζουν ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων και δηλώσεις επί δηλώσεων καθημερινά, επί παντός επιστητού, χωρίς πια να δίνεται οποιαδήποτε σημασία σε όσα λέγονται... Όλος αυτός ο κόσμος ασχολείται στην τελική με το ποδόσφαιρο γιατί θέλει να βλέπει, να επικρίνει, να επικροτεί, να αποδοκιμάζει και να χειροκροτεί τους πραγματικούς πρωταγωνιστές... Τη φανέλα με το σήμα της ΑΕΛ και όσους τη φοράνε μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο.
Δυστυχώς, αυτού του είδους το επικοινωνιακό παιχνίδι απέναντι στην κοινή γνώμη της Λάρισας έχει χαθεί οριστικά για το σημερινό καθεστώς κι είναι κρίμα για όλο το αγωνιστικό τμήμα, δηλαδή όσους ρίχνονται σε λίγες μέρες στη φωτιά των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων, στέλνοντας το μήνυμα πως ίσως φέτος έχουν όντως κάτι παραπάνω να πουν... Ας τους αφήσουμε επιτέλους να "μιλήσουν" (κι αν μας αρέσουν όσα "ακούσουμε", το πρώτο "μπράβο" θα πάει από μόνο του εκεί που πρέπει)!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου