Ευτυχώς ο τελικός έχει χώρο μόνο για δύο, γι' αυτό κι η κουβέντα για τις ομάδες που...
..."ναι μεν αλλά", κάθε φορά θα επανέρχεται... Στο κάτω-κάτω, όποιες και να 'ναι ανά τετραετία οι προτιμήσεις του καθενός, πολύ δύσκολα θα επαναληφθεί το δράμα του '82. Όπως τα λέει δηλαδή ο Κώστας Μπράτσος στο sport-retro.gr και βάλτε κι άλλα τόσα από μένα... Μιλάμε για το jogo bonito στο απόγειό του!!!
Αν αγαπάς πρώτα το ποδόσφαιρο και μετά οποιαδήποτε ομάδα, δεν μπορείς - είναι αδύνατο να μπορείς - να μη θαυμάζεις εκείνη την Βραζιλία. Τυχεροί όσοι την είδαμε, ακόμη πιο τυχεροί όσοι την ζήσαμε σε ηλικία που διαμορφώναμε ακόμη την ποδοσφαιρική μας κουλτούρα και πάρα πολύ τυχεροί μεταξύ των πολύ τυχερών, όσοι μεγαλώναμε ταυτόχρονα στη Λάρισα.
Αξέχαστο στ' αλήθεια το καλοκαίρι του '82, με πρώτο τελικό Κυπέλλου της ΑΕΛ κι ένα απ' τα καλύτερα Μουντιάλ όλων των εποχών, γεμάτο συγκινήσεις, απρόοπτα, σπουδαίες ομάδες και πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές, σαν κι αυτούς που θα 'ταν κρίμα να μη χωρέσουν στην ενδεκάδα της "Σελεσάο"... Και χώρεσαν κι ίσως αυτό να μας μάγεψε κι αυτό να πλήρωσε τελικά!!!
Διαβάστε, παρακολουθείστε, μάθετε ή απλά θυμηθείτε μέσα από το link http://sport-retro.gr/brazil-1982-jogo-bonito-zico-socrates-santana/ και τα συμπεράσματα δικά σας, μαζί με τις αναμνήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου