30 Ιουλ 2018

Κρυμμένοι πίσω από το δάχτυλό τους...



Σήμερα υποτίθεται πως στην Super League θα γινόταν...
...μεταξύ άλλων, η κλήρωση του νέου πρωταθλήματος, αφού προηγουμένως θα λαμβάνονταν οι οριστικές αποφάσεις σχετικά με την προκήρυξη και το καυτό θέμα του μελλοντικού αριθμού των ομάδων, που θα ορίσει αντίστοιχα πόσες και πως θα υποβιβαστούν φέτος.


Φυσικά, τίποτα απ' όλα αυτά δεν έγινε, αφού επί της ουσίας κανείς δεν γουστάρει ν' αλλάξει το παραμικρό και άπαντες εξακολουθούν να κρύβονται πίσω απ' το δάχτυλό τους...

Γιατί στα δικά μου αυτιά περισσότερο ως πρόσχημα ακούγεται η αδυναμία μιας σειράς ομάδων να βρουν τηλεοπτικό συμβόλαιο. Στο κάτω-κάτω, αν δεν βρίσκουν, μη σώσουν και βρουν κι ας μην συμμετάσχουν ποτέ σ' αυτή την παρωδία επαγγελματικού πρωταθλήματος. Στο φινάλε, ας μην ξεκινήσει και ποτέ!!!

Ας φρόντιζαν όλοι τους να σεβαστούν τόσα χρόνια την κοινή διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, που λίγδωσε τ' αντεράκι του κάθε απίθανου... Ας μην εκβίαζαν οι μεγάλοι τους μικρούς για ένα αποτέλεσμα κι ας μην προσκυνούσαν αφέντες οι μικροί για ένα σφύριγμα, ξεφτυλλίζοντας πρώτα τον εαυτό τους και μετά το ίδιο το πρωτάθλημα. Ας είχαν το νου τους να τιμήσουν πρώτα και κύρια το προϊόν, ώστε να μπορούν σήμερα να το πουλήσουν. Γιατί κατά τα άλλα, προϊόν που φτάνει να μην μπορεί να πουληθεί, αποσύρεται απ' την αγορά. Σωστά κύριοι... επενδυτές;

Πως να το πουλήσουν όμως; Δέκα μήνες το χρόνο ο ένας βρίζει κι αδειάζει το άλλον. Χαρακτηρισμοί όπως "απατεώνα", "πουλημένε", "λαθρέμπορα", "γκάγκστερ" κι ακόμη βαρύτεροι ανταλλάσσονται καθημερινά μεταξύ ιδιοκτητών, προέδρων και στελεχών κι έπειτα όλοι αυτοί μαζί θυμούνται πως το προϊόν που οι ίδιοι υποβαθμίζουν, πρέπει με κάποιον τρόπο να πουληθεί! Αλίμονο...

Να έρθουμε όμως και στην ουσία, που για μένα είναι η άρνηση όλων σε οποιαδήποτε πραγματική αλλαγή, άρα και σε οποιαδήποτε πραγματική αναδιάρθρωση. Αν ήταν να πιστεύουν σε κάτι τέτοιο κι αυτοί και η ΕΠΟ, θα το 'χαν εφαρμόσει χρόνια τώρα. Είτε απ' το '99 επί ημερών ΕΠΑΕ, είτε αργότερα στα ξεκινήματα της Super League, όταν η περιβόητη Deloitte and Touche υπέβαλε κατά παραγγελία μελέτη για βιώσιμο πρωτάθλημα 12 ομάδων, είτε όταν η ίδια επέμεινε στα πορίσματά της μετά από νέα κατά παραγγελία μελέτη το 2016!!! Στην τελική, θα συναινούσαν στην πρόσφατη πρόταση Βασιλειάδη, αφού έπεσαν στην ανάγκη της ΕΡΤ...

Κι είναι σχεδόν αυτονόητο ένα μοντέλο πρωταθλήματος τριων γύρων τύπου Αυστρίας (12), Ελβετίας (10) ή Σκωτίας (12) να αρμόζει περισσότερο σε μια χώρα σας τη δική μας, με ανάλογο πληθυσμό και πλέον, πολύ χειρότερα οικονομικά δεδομένα. Γι' αυτό η συγκεκριμένη εισήγηση είχε βρει σύμφωνη και τη NOVA. Τσάμπα λεφτά και τσάμπα κόπος όμως...

Σ' αυτόν τον τόπο, οι "μεγάλοι" δεν μπορούν χωρίς "μικρούς" για να διαφεντεύουν κι οι "μικροί" δεν μπορούν χωρίς αφεντικά για να επιβιώσουν. Κι όλοι μαζί, κρυμμένοι πίσω απ' το δάχτυλό τους, δεν βλέπουν πέρα απ' την μύτη τους. Μικροπολιτική, συμφέροντα και μακριά απ' τον κώλο μας κι όπου θέλει ας μπει... Αντί ο άλλος να κοιτάει ψηλότερα, κοιτάει πως θα πέσουν λιγότεροι για να 'χει λιγότερες πιθανότητες να πέσει αυτός... Καμιά ουσιαστική φιλοδοξία, κανένα όραμα, κανένα μακρόπνοο πλάνο!

"Κι η ΑΕΛ;", θα με ρωτήσει κάποιος... "Τι συμφέρει στην ΑΕΛ";

Στην ΑΕΛ, απαντάω, συμφέρει ό,τι συμφέρει στο ποδόσφαιρο συνολικά και στο προϊόν αυτό καθ' αυτό. Και στο ποδόσφαιρο αλλά και στο προϊόν, όσο κι αν κάποιοι ευαγγελίζονται ότι συμφέρει η όσο το δυνατόν (κι όπως-όπως, συμπληρώνω) μεγαλύτερη διασπορά, εγώ είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν πως συμφέρουν οι σφιχτοί και αυστηροί κανόνες.

Ξεκινάς δηλαδή με 12 ομάδες ικανές να τηρήσουν πλήρως και χωρίς εκπτώσεις τις προδιαγραφές που πρέπει να έχουν ως Α.Ε. για το κράτος και ως σύλλογοι για την ΟΥΕΦΑ κι αφού εμπεδώσουμε σε καμιά δεκαετία τους κανόνες του υγιούς και ανταγωνιστικού παιχνιδιού, παράγοντες και φίλαθλοι, βλέπουμε αν μπορεί να είναι χρήσιμη και η οποιαδήποτε υπό όρους διεύρυνση του κύκλου. Κι αν στην τελική η ΑΕΛ δεν είναι ικανή να σταθεί όρθια σ' αυτή τη δωδεκάδα, ας μη σταθεί...

Έτσι κι αλλιώς, θα 'ναι σαφές πως μια τέτοια ΑΕΛ δεν θα 'χει σχέση με την ΑΕΛ των ονείρων μου!

Υ.Γ. Έψαξα στο αρχείο μου ένα αντίστοιχο κείμενο που 'χα γράψει στην The Match, στα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Ήθελα να το αναδημοσιεύσω ως τεκμήριο για την σταθερότητα της άποψής μου σε βάθος χρόνου. Μην τυχόν και... Δεν το βρήκα, αλλά δεν πειράζει! Τότε μιλούσα για δύο επαγγελματικές κατηγορίες των 12 ομάδων το πολύ... Αυτό λέω και τώρα, που είδα πέρυσι κι από κοντά τα χαϊρια της Football League!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου